Een vink vliegt of niet: beschrijving, stadia van ontwikkeling, hoe de aanval plaatsvindt

Goede tijd van het jaar! Tijdens deze zomer gingen we herhaaldelijk het platteland op en in gezelschap van ons was een meisje dat in paniek was, bang voor insecten. Ik ging rond anthills, constant het controleren van mijn kleding, schoenen en het tapijt waarop ik zat.

Toen ik hoorde dat het tekenseizoen nog niet is verstreken, begon ik me actief te interesseren of teken vliegen of niet. En dit is geen grappige vraag, aangezien teken soms bijten op plaatsen waar je ze helemaal niet verwacht. Ik stel voor dit probleem met geleedpotigen op te lossen!

Teken vliegen of niet

Bossen en velden worden bevolkt door veel insecten. Onder hen zijn er vooral gevaarlijke soorten die dragers zijn van verschillende ziekten.

In het voorjaar groeit hun activiteit snel en moeten natuurliefhebbers die naar het bos gaan voorzichtig zijn. Insecten liggen op de loer bij elk grassprietje en twijgen. Teken worden als het gevaarlijkst beschouwd, omdat ze een persoon met door teken overgedragen encefalitis of borreliose kunnen infecteren.

Hebben teken teken

Sommige mensen geloven dat er vliegende teken bestaan. Maar deze insecten kunnen niet vliegen, omdat ze geen vleugels hebben. Ze worden vaak verward met een elandenteken.

Hij laat zijn vleugels vallen wanneer hij het slachtoffer aanvalt, klampt zijn poten vast aan de haarlijn en wordt als een simpele teek. Hij is ook bekend als de elandvlieg, hertenluis, bloedzuiger. De parasiet bestaat bij voorkeur op elanden, herten. Vaak zijn zijn slachtoffers:

• wilde zwijnen, beren;
• kleinere dieren: vossen, dassen;
• huisdieren: schapen, geiten.

Om jezelf te beschermen tegen een bloedzuiger, moet je weten hoe het eruit ziet, waar het bij voorkeur woont.

Beschrijving van een elandvlieg

Amerikaanse elanden zijn bloedzuigende insecten. Deze parasieten behoren tot de familie van bloedzuigers, uit de orde van dipteranen. Externe omschrijving:

1. De grootte van het insect is 5 mm, terwijl de mannetjes kleiner zijn dan de vrouwtjes. De kleur is lichtbruin. Het grootste deel van het lichaam wordt ingenomen door het hoofd; antennes bevinden zich erop. Uiterlijk lijkt de teek op een kleine vlieg.
2. De naam "vlieg" die de parasiet ontving voor de transparante vleugels aan de zijkanten van het lichaam. Hun lengte is 6 mm. De vleugels zijn slecht ontwikkeld, zodat het insect geen lange afstanden kan vliegen.
3. De buik is zacht, elastisch. Wanneer de parasiet een grote hoeveelheid bloed opneemt of nageslacht krijgt, neemt de buikomvang 2 keer toe.
4. Een bloedzuiger verschilt van een ixodide teek door het aantal poten. De teek heeft 8 en bloedzuigers - Ze groeien asymmetrisch vanuit de borst. Er zijn kleine klauwen op de uiteinden van de benen.
5. De parasiet heeft 5 gefacetteerde ogen: 2 grote laterale, 3 eenvoudige kleine. Hij heeft een slecht gezichtsvermogen, hij ziet alleen de algemene contouren van het object. Hoe groter het slachtoffer, hoe beter voor hem.
6. Het type orale apparaat is piercing-zuigen, vergelijkbaar met de proboscis. Dankzij de proboscis doorboort de parasiet gemakkelijk de huid van het slachtoffer.

Als een hertenbloedzuiger zich begint te voeden met menselijk bloed, kan hij geen nakomelingen krijgen, omdat een dergelijk dieet niet bij haar past. Daarom worden ze niet langer dan 2 dagen op het menselijk lichaam uitgesteld.

Stadia van ontwikkeling en habitat

De habitat van elandvliegen is vrij groot. Ze zijn te vinden in de Scandinavische landen, Noord-Amerika, China. Op het grondgebied van Rusland bevolken het Europese deel, Noordwest-Azië, Primorsky Krai. Het aantal insecten is direct gerelateerd aan het aantal dieren dat in de bossen leeft. Stadia van ontwikkeling:

• De elandenvlo legt geen eieren en larven. Ze ontwikkelen zich midden in de baarmoeder van het vrouwtje.
• In september verschijnen poppen of puparia van 4 mm groot. Ze worden één voor één geboren, om de 2 dagen. Eén vrouw in haar leven kan 30 poppen reproduceren.
• Geleidelijk wordt de puparia donkerder, wordt het lichaam harder, stopt de groei. Ze brengt de hele winter door op het aardoppervlak. In het voorjaar gaat de ontwikkeling door, tot eind augustus.
• Dan verschijnt een volwassene met vleugels. Soms wordt hun uiterlijk tot oktober uitgesteld.
• De volwassen teek passeert het stadium van aanpassing. Hij zit op een struik of gras, wachtend op zijn slachtoffer daar. Nadat het is gevonden, wordt het geabsorbeerd en wordt het bloed actief afgevoerd.
• Na 20 dagen wordt het lichaam van insecten donker van kleur, neemt de buik toe, neemt het hoofd af en atrofiëren de vleugelspieren. De paringsfase begint.
• Insecten zoeken paren om te paren. Het mannetje klampt zich vast aan het vrouwtje, ze beginnen samen te leven.
• Voor het vrouwtje moet ze 20 keer per dag eten. Gedurende 1 keer zuigt het insect tot 1,5 ml bloed. Mannetjes eten 2 keer minder.
• De geboorte van nieuwe puparia, poppen hervat 30 dagen na het verschijnen van de gevleugelde vlieg.
• Vluchtloze personen laten geen dieren met een klauwhoef gedurende 6 maanden achter. Vanwege zo'n levenscyclus kunnen ze alleen in het late voorjaar van bloedzuigers afkomen.

Tot 1 duizend elandvliegen kunnen op 1 dier leven. Regelmatig bloedverlies leidt ertoe dat het dier nerveus wordt, stopt met eten, slaapt. Als een door teken aangetast wezen zwak is, sterft het.

Gevaar voor mensen

Naast dieren kan een insect mensen aanvallen. Of een persoon bang moet zijn voor een elandbloedzuiger, en welke gevolgen na een beet ontstaan, boeit velen.

De belangrijkste aanvalsplaatsen werden geregistreerd in bosgebieden, in de velden. Daarom zijn hun slachtoffers vaak herders, bosbouwers, jagers. Aanvallen deden zich voor toen het weer kalm, kalm was. Na op het slachtoffer te zijn gevallen, baant de parasiet zich 30 minuten onder de kleding, wordt door de slurf gezogen en drinkt vervolgens het bloed.

Het is handiger voor hem om zich aan zijn haar vast te houden, dus hij probeert op zijn hoofd te springen. De reactie van beten is onvoorspelbaar, omdat het menselijk lichaam anders op hen reageert:

1. slachtoffers voelen hevige pijn, malaise;
2. soms treedt hyperemie op de plaats van de beet op;
3. het getroffen gebied van de huid is erg jeukend.

Sommige mensen voelen geen pijn van een beet. Ze hebben een rode vlek, die binnen 2-3 dagen verdwijnt. Als er een gevoeligheid is voor speeksel van insecten, zijn ernstige complicaties mogelijk:

• Naast roodheid zwelt, dikker, jeukt.
• Verschillende dermatitis verschijnt, vergezeld van een sterke uitslag met blaren of korsten.
• Bij mensen die vatbaar zijn voor urticaria, treedt een rode, oedemateuze dermografie op.

Deze voorwaarde duurt 14-21 dagen. Wanneer een acuut ontstekingsproces optreedt, worden medicijnen gebruikt. Als de beet primair was, zal de menselijke immuniteit snel omgaan met gifstoffen die het lichaam zijn binnengekomen.

Elk bloedzuiger raakt kinderen jonger dan 8 jaar niet aan, het valt alleen volwassenen aan. Dit komt door het feit dat het wordt aangetrokken door lange, dynamische objecten.

Gevallen werden geregistreerd wanneer maximaal 100 personen tegelijkertijd een persoon binnen 1 minuut aanvielen. En dergelijke gevallen staan ​​niet op zichzelf.

Mocht je bang zijn voor vliegende teken

De meest gevaarlijke tijd van het jaar voor natuurliefhebbers komt in het late voorjaar en in de eerste helft van de zomer. In deze periode gaan teken, die drager zijn van borreliose en encefalitis, op jacht.

Het gevaar is dat mensen weinig weten over deze parasieten. Er wordt algemeen aangenomen dat teken van bomen naar mensen kunnen vliegen of springen. In veel opzichten zijn dit slechts gissingen.

Een beetje over de aard van de teek

Eerst moet je een paar feiten geven over deze wezens:

1. Deze parasieten worden op de grond geboren.
2. Groeiende wezens stijgen op gras of op kleine struiken met een hoogte van niet meer dan 1,5 m.
3. Nadat het ongedierte een positie is ingegaan, begint het langste deel van zijn leven - hij wacht op prooi. Het kan een dier of een persoon zijn.
4. Er is geen pijn tijdens een beet en daarom zult u niet onmiddellijk kunnen begrijpen dat u gebeten bent.

Hoe werkt de aanval

Het is de moeite waard om onmiddellijk de belangrijkste mythe te verdrijven: teken kunnen niet vliegen. Ze hebben eenvoudigweg geen apparaten om te vliegen of om te springen. Maar het grootste gevaar is anders: ze hebben zeer vasthoudende ledematen. Het is de moeite waard om het gras of de struik aan te raken waarop de teek leeft, omdat de parasiet onmiddellijk aan zijn kleding haakt en kruipt.

Er zijn mensen die beweren vliegende teken te hebben gezien. Ze vergissen zich - er is een insect dat qua uiterlijk en eigenschappen vergelijkbaar is met deze parasiet, maar dat is het niet.

Bloedzuiger herten

Het wordt ook een elandenteken genoemd. De naam kwam van een manier van leven - grotendeels parasiteren op wilde vertegenwoordigers van de hertenfamilie. Ze kunnen ook vossen, wilde zwijnen of runderen aanvallen. Geen teken.

Mensen worden zeer zelden aangevallen en meestal in de herfst, wanneer het moeilijk is om voedsel te vinden. Het lijkt heel erg op een teek, maar heeft vleugels. Verspreid over Siberië en het Scandinavische schiereiland.

Parasiet structuur

Het heeft kleine afmetingen, niet meer dan 3,5 mm. De kleur is bruin, de hoes is dicht en leerachtig. Er zijn 8 ogen op het lichaam, waarvan 2 de belangrijkste zijn en de rest hulp.

Het wordt geboren en ontwikkelt zich op dezelfde manier als een gewone teek - van de grond tot het gras. Ontwikkeling vindt plaats aan het einde van de zomer. De hoofdactiviteit vindt plaats in de herfst.

Gevaar voor mensen

Een hertenbloedzuiger valt mensen alleen aan als er geen geschikt dier is. Bovendien hangt de keuze van het slachtoffer af van de grootte - hoe kleiner de persoon, hoe minder waarschijnlijk het is om te worden aangevallen.

Ondanks de aanwezigheid van vleugels vliegt het wezen zeer slecht. Ruikt prooi door geur en warmte. Als het een geschikte optie vindt, stijgt het op van het gras of de struik en valt het slachtoffer aan, gericht op warmte.

Hoe werkt zuiging

Nadat het op het lichaam is gekomen, bevriest het een tijdje, waarna het begint te kruipen en in de haarlijn of onder flodderige kleding verstopt raakt. Hij voelt het gevaar niet bij plotselinge bewegingen en verlaat het lichaam niet alleen.

Het wordt met grote moeite verwijderd, omdat een plat lichaam voortdurend naar buiten glijdt, terwijl de vlieg met zijn vasthoudende ledematen aan de huid kleeft en zijn vleugels afwerpt. Na het "invoeren van een positie" wacht het wezen ongeveer een uur en begint zich te voeden.

Gevolgen van een beet

In de beet manifesteert het verschil met de teek zich - het gaat niet onopgemerkt voorbij. Er is pijn, jeuk en branderig gevoel. Allergieën kunnen wegvloeien.

Nadat de bloedzuiger de eigenaar heeft verlaten, is de plek van de beet bedekt met een korst en duurt deze 15-20 dagen. Zoals elk insect dat zich met bloed voedt, kan een vlieg verschillende ziekten dragen, zoals de ziekte van Lyme.

Zijn teken in staat om te vliegen en zijn er vliegende teken

Elk voorjaar moeten alle natuurliefhebbers voorzichtig zijn, want op dit moment, met de eerste warme zonnige dagen, worden teken geactiveerd.

Je kunt vol vertrouwen antwoorden - vliegende, springende teken bestaan ​​niet in de natuur. Alle parasieten van deze familie die in de wereld worden gevonden, jagen en voeden zich, verstopt in het gras, ze reageren op de geur van een persoon.

Ze vallen ook niet van bomen en struiken, zoals sommigen geloven. De belangrijkste reden voor deze misvattingen is dat de bloedzuigers de neiging hebben om zo hoog mogelijk naar het hoofd van de persoon te stijgen, waar ze hem meestal later vinden.

Dientengevolge gelooft het slachtoffer dat de teek uit de boom viel, hoewel hij recenter gewoon op het gras zat en vervolgens geleidelijk uit zijn knieën klom.

Teken weten ook niet hoe ze moeten vliegen. Meestal worden ze eenvoudig verward met de 'Deer Bloodsucker', die zich voeden met het bloed van wilde zwijnen, herten en andere dieren. Dit is geen teken, maar er is een lichte gelijkenis. "Bloedzuigerherten" worden vaak gevonden in Siberië, in Scandinavië, maar het valt praktisch geen mensen aan als er wilde dieren op zijn grondgebied zijn.

Het "bloedzuigerhert" heeft twee vleugels, 8 ogen, de grootte van de parasiet is 3,5 mm. Hij lijkt erg op een vlieg. Het jaagt vooral in de herfst, evenals een teek, in een hinderlaag.

Nadat het slachtoffer nadert, stijgt het op, gaat het naar zijn geur. Na een snelle vangst beweegt de parasiet naar de hoofdhuid en begint bloed te drinken.

Het is vermeldenswaard dat de "Deer Bloodsucker" of "Elk Fly" niet bang is voor gevaar en het is onmogelijk om het weg te jagen. Totdat het een persoon bijt, zal het niet stoppen met aanvallen - dit is een kenmerk van dit soort bloedzuigen, dat geen weerstand ondervindt van wilde dieren.

Haar beet is erg pijnlijk, maar ze bijt niet meteen, want ze wacht een beetje en probeert zichzelf beter te repareren. Nadat ze heeft gezogen, is het moeilijker te verwijderen dan een teek.

De bloedzuiger laat zijn vleugels vallen, wordt glad, en het heeft ook zeer vasthoudende benen die het helpen om op het slachtoffer te blijven. Elandenvlieg kan het slachtoffer belonen met de ziekte van Lyme, een ander type koorts. Gevallen van infectie worden niet geregistreerd vanwege de grote afgelegen ligging van de habitat van de beschaving.

Ze zijn geschikt voor zowel volwassenen als kinderen. Effectief omgaan met hun taak, en hun prijs is redelijk betaalbaar en betaalbaar voor iedereen.

Hoe teken bewegen

Teken uit de ixodidae-familie zijn niet altijd passieve jagers, wachtend op de toekomstige eigenaar op het gras en de struiken. Ze kunnen door thermische straling hun slachtoffer zoeken en in de richting kruipen.

Zelfs als je stopt voor een picknick waar geleedpotigen volledig afwezig zijn, zullen ze vroeg of laat naar de kampeerders kruipen. Daarom is de vraag hoe snel en hoe teken bewegen erg relevant. Met lange reizen naar de natuur kan het bezoek aan ixods niet worden vermeden.

Doe teken snel

Bij afwezigheid van nabije warmtestraling bewegen teken in de natuur zeer langzaam en bij voorkeur verticaal. Teken hebben geen ogen, ze "weten niet" waar ze moeten kruipen.

De gemiddelde bewegingssnelheid van spinachtigen was 3 cm Het doel van het experiment: vaststellen of bloedzuigers doelbewust naar het pad kunnen kruipen of is dit een toevallige treffer.

We kwamen erachter dat ixodische doelbewust bewegen.Er werd vastgesteld dat als het pad goed is gedefinieerd, de bewegingssnelheid van spinachtigen aanzienlijk toeneemt. Om 120 m te overwinnen, hebben Ixodes 2 dagen tot 3 maanden nodig.

Een goed gevoede spinachtige kan niet bewegen. Als de hongerige geleedpotige wordt gestoord en gevaar voelt, gaat hij heel snel over met zijn poten. Ontsnappen aan gevaar, kunnen de ixodische afstanden een afstand van ongeveer 1 m afleggen in 10 seconden.

Kan teken springen

Er is een overtuiging dat teken van bomen naar hun prooi springen. Hier zit wat waarheid in, maar niet meer. Ixodides weten niet hoe ze moeten springen. Ze kunnen hooguit op een klein dier uit een struik vallen. Maar dermacenters kunnen klimmen tot een hoogte van 1,5 m, wat al kan worden gelijkgesteld aan een hinderlaag op een boom.

In een hinderlaag wacht de bloedzuiger onbeweeglijk met gespreide voorpoten totdat een warmbloedig voorwerp voorbij komt. De parasiet valt op een klein dier en klampt zich vast aan een grote poot.

Soms is dit grote organisme een persoon. Vandaar het geloof dat teken uit bomen springen. In het vroege voorjaar, wanneer er nog geen gras is, kan ixodid zelfs op kale grond aanvallen.

Maar in dit geval springen de parasieten niet als vlooien. Teken kruipen op de grond op zoek naar prooi en kunnen gemakkelijk de zool van de schoen vastgrijpen. Eenmaal op de schoenen, stijgt de bloedzuiger door zijn kleren naar de plaats die hij nodig heeft. In het vroege voorjaar is dit het nekgebied.

Vliegende teken

Naast het geloof dat teken op mensen uit bomen springen, worden ze vaak gecrediteerd met het vermogen om te vliegen. Om de vraag te beantwoorden of teken vleugels hebben, is het voldoende om de parasiet zorgvuldig te overwegen. Hij heeft niet eens een "stoel" voor de vleugels.

Maar de vleugels hebben nog een bloedzuigende parasiet die kan vliegen. Voor ixodiden die kunnen vliegen, nemen ze vaak een hertenbloedzuiger - een vlieg die parasiteert op grote hoefdieren. Het valt zelden mensen aan, maar het gebeurt wel.

Bloedzuigers wonen in hetzelfde gebied. En ze lijden zelfs aan dezelfde ziekten. Vanwege deze momenten geloofde men dat teken vliegen. Maar de levenscycli van bloedzuigers zijn anders. Tekenactiviteit begint in de lente en eindigt in de herfst. Bloedzuigers zijn bijna het hele jaar door actief en alleen in de winter hebben ze de meest kritieke periode: reproductie.

Gewone bloedzuigende insecten vliegen in de lente en zomer. In onbevruchte bloedzuigers beginnen de jaren in de herfst. Nadat de eigenaar is gevonden, blijft de vlieg er de hele winter op. In de koudere maanden legt het levende larven, die pas eind augustus volwassen worden.

Samenvattend kunnen we zeggen dat teken niet weten hoe te springen en vliegen. Ze wachten op het slachtoffer op de scheuten van struiken, of komen direct uit de grond. Als een bloedzuiger vliegt, is het een vlieg.

Waarom zijn vliegende teken gevaarlijk?

In het voorjaar begint een gunstige tijd, niet alleen voor diegenen die graag tijd doorbrengen in de natuur, maar ook voor insecten zoals vliegende teken.

Maar dergelijke wandelingen worden vaak gevaarlijk. Het ding is dat je in bossen, parken en zelfs in je eigen tuin gemakkelijk een teek kunt tegenkomen.

Vink Gevaar aan

Op zichzelf zijn deze insecten niet gevaarlijk, hoewel zeer onaangenaam. Ze graven in de huid van een persoon en voeden zich met zijn bloed. Dergelijk bloedverlies houdt geen gevaar in. Het probleem is anders. Het punt is dat teken dragers zijn van gevaarlijke ziekten.

Dit aantal pathogene micro-organismen is voldoende voor een persoon om een ​​ziekte te krijgen die tot de dood kan leiden.

Daarom moeten teken worden beschermd.Ze kunnen leiden tot de ontwikkeling van encefalitis en borreliose. Dit zijn gevaarlijke ziekten die zelden zonder complicaties verdwijnen.

Er moet rekening worden gehouden met het feit dat teken zich vaak vastklampen wanneer een persoon struiken of hoog gras passeert. Hier wachten bloedzuigers vooral op hun slachtoffers.

Veel mensen zijn vaak bang dat de teek niet vliegt of van een boom springt. Dit is een ijdel alarm, omdat gewone bloedzuigers die dodelijke kwalen kunnen dragen voor een persoon niet kunnen vliegen.

Ze hebben geen vleugels, dus er is geen sprake van vluchten. Ze weten niet hoe ze moeten springen omdat hun vasthoudende poten zo gerangschikt zijn.

Mocht je bang zijn voor vliegende teken

Experts zeggen dat angst voor bloedzuigers van dit type noodzakelijk is. Maar er moet rekening mee worden gehouden dat ze niet weten hoe ze moeten vliegen.

De bloedzuigers van het encefalitis-type zelf, die voor de mens het gevaarlijkst zijn, worden op aarde geboren. Daarna kunnen ze op gras, struiken en bomen klimmen. Maar teken zitten niet te hoog, dus een persoon moet niet bang zijn dat gevaar van boven komt.

De meeste bloedzuigers geven de voorkeur aan struiken tot 1,5 m. Daarom houden encefalitis teken zich meestal aan hun benen vast. Maar ze zullen niet meteen bijten. De teek kan een lange reis maken en de meest geschikte plaats voor zichzelf vinden om te voeden.

Houd er rekening mee dat onmiddellijk voelen dat de beet bijna onmogelijk zal zijn. Daarom moet u na elke wandeling uw lichaam inspecteren.

Ondanks het feit dat teken niet vliegen en zich niet verplaatsen naar een persoon vanaf een hoogte van meer dan 1,5 m, moet u zeker het gebied achter de oren en het hoofd onderzoeken. Hier bijten teken vaak.

Dergelijke parasieten voeden zich voornamelijk met het bloed van wilde dieren. Als er echter niet genoeg voedsel in de buurt is, kan een bloedzuiger een persoon als slachtoffer kiezen. Daarom moet je zo voorzichtig mogelijk zijn in de bossen.

Hoe encefalitis door teken aanvalt

Het zijn zulke bloedzuigers die het grootste gevaar voor de mens vormen. Encefalitis verloopt zelden zonder complicaties en bij een niet-gevaccineerde persoon kan deze ziekte leiden tot invaliditeit of overlijden.

Maar het gebruik van dergelijke fondsen betekent niet dat een persoon geen veiligheidsregels moet volgen. Ze bestaan ​​voornamelijk uit de periodieke inspectie van uw lichaam tijdens en na een wandeling.

Encefalitis teken bewegen stil. Ze hebben vasthoudende benen die gemakkelijk kleding grijpen. Dus de bloedzuiger gaat van een struik of van gras naar een persoon. Maar hij zal niet meteen bijten. Teken vliegen niet alleen niet en springen niet, maar lopen ook vrij langzaam.

Daarom zullen ze langzaam hoger en hoger klimmen om de meest geschikte plek voor een hap te vinden. Bloedzuigers geven de voorkeur aan gebieden waar de huid relatief dun is en de vaten zich in de buurt bevinden. Hierdoor kunnen ze vrij bloed drinken.

De enige optie wanneer de teken in de lucht zijn, zijn gevallen waarin de bloedzuigers door de wind worden weggeblazen. Maar ze bewegen niet over lange afstanden, omdat de teek vrij zwaar is en snel op de grond valt.

Als het een persoon lijkt dat hij een vliegende teek zag, neemt hij waarschijnlijk gewoon een ander insect voor een gevaarlijke bloedzuiger.

Als we denken dat het bloedzuigende individuen zijn, is het de moeite waard om alleen de elandenteken te markeren, die ook bekend staat als hertenbloedzuiger. Maar dit insect lijkt meer op een vlieg dan op een gewone teek die encefalitis kan dragen.

Wat het hele lichaam betreft, is het wenselijk om het op betrouwbare wijze te verbergen voor bloedzuigers. Draag hiervoor gesloten schoenen en stop je broek in laarzen.

Dus de teek kan niet onder de kleding komen en is bij de eerste inspectie meteen zichtbaar. Experts raden aan om tijdens wandelingen en picknicks geen zwarte kleding te dragen. Bloedzuigers zijn er slecht zichtbaar op.

Het is niet nodig om kleding constant te besproeien met een spuitbus. Meestal duurt een goede remedie 5 dagen voor betrouwbare bescherming tegen teken. Dergelijke medicijnen beschermen tot 15 dagen tegen muggen.

Te frequent en onzorgvuldig gebruik van sprays om te beschermen tegen teken kan leiden tot vergiftiging. Giftige stoffen werken zeer sterk op bloedzuigers.

Teken verlammen gewoon, zodat ze niet kunnen bijten. Bovendien worden veel aerosols aangevuld met etherische oliën die bloedzuigers goed afstoten.

Mensen die teken op hun hoofd vinden, denken vaak dat een bloedzuiger gewoon is ingevlogen of uit een boom is gesprongen. Fysiek is dit onmogelijk, daarom is de teek waarschijnlijk gewoon van top tot teen gekropen. Er zijn ook gevallen waarin bloedzuigers dieren het huis binnen brengen.

Om zo'n gevaarlijke situatie niet tegen te komen, moet u voldoende aandacht besteden aan de behandeling van huisdieren met speciale middelen tegen vlooien en teken. Het is vooral belangrijk om preventief onderhoud uit te voeren in het voorjaar en in de zomer. Tijdens deze periode komen teken en vlooien het meest voor.

Herten bloedzuigers

Dit is het enige soort teken dat echt weet hoe te vliegen. In feite is dit geen volwaardige teek, maar deze bloedzuiger wordt zo genoemd.

Bloedzuigerherten kunnen door de lucht bewegen. Het is geen volwaardige teek, maar lijkt meer op een bloedzuigende vlieg.

Desondanks is het beter voor een persoon om weg te blijven van dergelijke insecten, omdat ze infecties met gevaarlijke ziekten kunnen veroorzaken. Wanneer een vliegende eland geen normaal voedsel voor zichzelf kan vinden, zal het naar alle warmbloedige haasten. Het is mogelijk dat hij de man aanvalt.

Mensen die zeggen dat ze vliegende teken zagen, bedoelen meestal hertenbloedzuigers. Op het eerste gezicht kunnen ze echt worden verward.

Hertenbloedzuigers leven in het gras. Wanneer ze echter voelen dat het eten nadert, kunnen volwassenen snel opstijgen en zich aan het slachtoffer vastklampen. Maar lang vliegende elandenmijten bewegen niet.

Ondanks de aanwezigheid van vleugels vliegen dergelijke insecten behoorlijk slecht. Nadat de bloedzuiger zijn slachtoffer bijt, laat hij zijn vleugels vallen.

Verwijder de vliegende teek voorzichtig. Het plakt sterk genoeg, zodat het kan scheuren tijdens extractie.

Teken zijn niet zo gevaarlijk als encefalitis.Niettemin moeten ze ook worden beschermd. De beste oplossing is de juiste kleding en een speciale spray met een krachtige insecticide en acaricide werking.

Wat is gevaarlijke elandentik met vleugels

Een elandenvlo, het is ook een hertenluis, een bloedzuiger, een teek - het is een bruine vlieg die parasiteert op het lichaam van schapen, herten, wilde zwijnen, geiten en andere dieren. Het voedt zich met hun bloed en wordt gekenmerkt door vitaliteit.

Niet alleen dieren hebben last van het insect, maar ook mensen. Een teek met vleugels kan verschillende soorten dermatitis veroorzaken, dus de gevolgen van een beet kunnen behoorlijk ernstig zijn. Het is belangrijk om zich te houden aan regels die helpen beschermen tegen aanvallen van parasieten tijdens een reis naar het bos.

Bekijk beschrijving

Ectoparasite behoort tot de familie Bloodsucker. Het leeft in Siberië, op de middelste breedtegraden van Rusland, in het noorden van China en Amerika, evenals in het Primorsky-gebied. Het aantal elandbugs is afhankelijk van het totale aantal herten en elanden in een bepaald gebied.

Externe kenmerken

Het grootste deel van een sterk lichaam is een groot hoofd met grote ogen. Er zijn er vijf: twee hoofd- en drie extra.

Maar ondanks dit is het zicht van de teek slecht. Hij maakt geen onderscheid in kleuren, dus selecteert hij het slachtoffer in grootte, hoe groter het is, hoe meer het aandacht zal trekken.

Totdat de luis zijn vleugels laat vallen, ziet het eruit als een vlieg. Uiterlijk ziet er zo uit:

• De lengte is 3 tot 3,5 mm.
• Mond in de vorm van een proboscis.
• Het glanzende bruine lichaam is plat.
• Dichte transparante vleugels zijn zeer ontwikkeld, hun lengte bereikt 6 mm.
• Het vierde deel van het hoofd zijn de ogen, de belangrijkste bevinden zich op het voorhoofd, extra vanaf de zijkant.
• Dankzij de elasticiteit van de buik kan deze zich uitrekken en in omvang toenemen nadat het dier verzadigd is met bloed.
• Het bovenste deel van de poten is verdikt, er zijn ook vasthoudende klauwen, waardoor het insect niet kan springen.

Stadia van ontwikkeling en manier van leven

Tijdens de lente en de zomer ontwikkelt de elandvlieglarve zich in een cocon en begin september komt hij eruit en begint te zoeken naar een potentieel slachtoffer waarop hij zal parasiteren.

Zodra een geschikt lichaam wordt gevonden, vliegt de teek naar het dier, begint zich aan te passen en zich te voeden met zijn bloed. Dan komt de stap van het vinden van een paar om te fokken. Als gevolg hiervan wordt een pop geboren. In het voorjaar sterven ectoparasieten.

Een hertenwants kan worden verward met een boswants. Ze hebben echter verschillen. De eerste heeft vleugels, die de ectoparasiet laat vallen nadat hij op een dier is gedoken. En de benen van de elandbloedzuiger hebben 6, en de gebruikelijke teek heeft 8.

Het hert vliegt op het dier begint te parasiteren nadat het zijn vleugels laat vallen, waardoor het zich niet aan zijn vacht hecht. Om de actieve fase in te gaan en kinderen te kunnen baren, moet het vrouwtje goed eten (tot 20 keer per dag) en 0,3 tot 1,5 ml bloed per keer opzuigen.

Rijpe mannen eten niet zo vaak. Poppen worden na een paar dagen één voor één geboren. Eén vrouwtje kan tot 30 larven fokken.

Ze stoppen met eten en slapen goed, worden rusteloos, de groei bij jonge dieren vertraagt. Dergelijk regelmatig bloedverlies kan de dood van het dier veroorzaken.

Huisdieren kunnen worden gered van de aanwezigheid van parasieten, hiervoor worden ze behandeld met speciale sprays van vliegen en teken.

Gevaar voor mensen

Naast dieren vallen hertenvliegen ook mensen aan. Je kunt dit overdag in het bos tegenkomen als er geen wind is. Gevallen van massale aanval (meer dan 100 stks / min.) Van insecten per persoon zijn geregistreerd.

Omdat de teek met vleugels zich op de grootte concentreert, valt het volwassenen vaker aan dan zevenjarigen. De meest aantrekkelijke voor bloedzuigers zijn bewegende doelen.

Een insect laten vallen is bijna onmogelijk, het houdt goed vast met zijn vasthoudende nagels. Zodra de eland onder de kleding sluipt, begint hij bloed te drinken. In zeldzame gevallen begint dit proces binnen een half uur of een uur. De bloedzuiger blijft op het lichaam totdat deze wordt verwijderd.

De reactie van verschillende mensen op een hap is anders. Het hangt af van de individuele of verworven gevoeligheid voor het speeksel van de parasiet.

Luizen kunnen niet lang op een persoon leven, ze blijven slechts 2 dagen op zijn lichaam hangen, omdat menselijk bloed niet geschikt is voor de geboorte van nakomelingen.

Er is geen bewijs dat de hertenteken een infectieziekte draagt. Hertenbloedzuiger is echter gevaarlijk voor mensen omdat het veel huidziekten kan veroorzaken.

Methoden voor bescherming tegen insecten

Rendierenbloedzuiger vormt geen dodelijk gevaar voor de mens, maar veroorzaakt ongemak. En als een persoon op het lichaam wordt gezien, zal een andere snel worden ontdekt.

Voordat je naar het bos gaat, is het de moeite waard om alle vereisten voor kleding te overwegen, die niet alleen helpen beschermen tegen de elanden, maar ook tegen andere parasieten.

De apparatuur moet er zo uitzien:

1. Het shirt moet met alle knopen worden vastgemaakt.
2. Jumpsuit is een ideale optie. Kleding moet ruim zijn en het hele lichaam bedekken, maar mag de beweging niet beperken.
3. Dichte manchetten onderaan de benen en mouwen beschermen tegen huidcontact. Als ze er niet zijn, moet een broek in sokken worden gestopt of een elastische band gebruiken.
4. Gewone kleding helpt de parasiet snel te detecteren.
5. Het muggennet beschermt tegen insecten, het kan worden vervangen door een hoed, capuchon of sjaal.

Het is de moeite waard om afweermiddelen op basis van DET te gebruiken. Voor mensen zijn ze niet gevaarlijk, maar beschermen ze tegelijkertijd tegen parasieten. Onder de effectieve: Off, Taiga, Raid, Cypermethrin 25, Raptor.

Als het de bloedzuiger toch lukte om door kleding heen te komen, is het dringend noodzakelijk om er vanaf te komen. U kunt dit op de volgende manieren doen:

• Smeer de zuigluis met zonnebloemolie. Door een gebrek aan zuurstof binnen tien minuten verdwijnt het.
• Je kunt een pincet gebruiken. Met zijn hulp draait het insect tegen de klok in. Het is belangrijk dat de proboscis ook wordt verwijderd.
• Om de bug te verwijderen, is een thread ook geschikt. Hiervoor wordt de buik in een lus gefixeerd en uitgerekt met wuivende bewegingen.

Vervolgens moet de bijtplaats worden behandeld met peroxide of cologne.

Hoe om te gaan met een elandvlo

Er zijn gevallen dat ectoparasieten worden gevonden in het binnenland van een privéhuis. In dit geval moet het gebied worden behandeld met chemicaliën.

Zorgvuldig is het nodig om dit te doen op die plaatsen waar het gras groeit, terwijl hoge gezwellen worden gemaaid om de habitat van teken met vleugels te elimineren.

De geur van tansy en alsem ontmoedigt zalmvliegen, dus het wordt aanbevolen om het in de buurt van het huis te planten. Bomen en struiken moeten regelmatig met water worden besproeid, vocht is de vijand van een hertin.

Hij verdraagt ​​geen scherpe geuren, dus knoflooktinctuur wordt gebruikt voor water of sproeien. En er zijn ook speciale verwerkingshulpmiddelen die geen schade toebrengen aan planten en huisdieren.

Veronachtzaam geen veiligheidsmaatregelen om contact met een hertenbloedzuiger te voorkomen (draag geschikte kleding, gebruik insectenwerende middelen). Het is belangrijk om desinfecterende middelen en antihistaminica mee te nemen. Om de bloedzuigers niet naar huis te brengen, moet kleding na een wandeling worden gecontroleerd op de aanwezigheid van teken.