Wat is elandluis gevaarlijk voor mensen?

Hallo lieve lezers!

Ik heb één vriend - een vreselijke jager. Maar recent werd hij zelf slachtoffer. Tijdens het zoeken naar prooi werd hij aangevallen door een kleine vlieg met een afgeplat lichaam.

Gedraagt ​​zich als een mug en bijt een kudde van dergelijke vliegen alle kalveren samen met een vriend. Niet alleen dat, ze bleven ook door het lichaam kruipen en zoeken naar een nog intacte huid.

Bloedzuigerherten, elandenvlieg of de meest voorkomende naam - elandluis - dat is het slachtoffer van de jager. Elk luizen zijn gevaarlijk voor mensen of niet, zul je leren van het volgende artikel.

Wat is Elk Luis?

De elandluis is een insect dat niet erg bekend is bij de bevolking, hoewel velen het niet zelden zijn tegengekomen, het gewoon hebben verward met een teek. In feite zijn er veel van dergelijke elandluizen, vooral in bossen, vanaf augustus. Ze klimmen vaak in het haar, vanwaar het heel moeilijk is om ze in bulk eruit te trekken.

Elandluizen hebben ook andere namen - elandvliegen of elandmijten, maar ze worden wetenschappelijk "hertenbloedzuiger" genoemd. In feite zijn ze aangepast voor het leven op elanden, terwijl ze erop gaan staan, laten ze hun vleugels vallen en leven voor hun plezier. En elandenluizen vallen per ongeluk op mensen, dus ze sterven zeer snel.

Er waren geen gevallen van overdracht van ziekten door elandluis, dus ze moeten niet worden gevreesd. Het enige is dat deze insecten erg onaangenaam zijn en zelfs pijnlijk bijten. Roodheid kan verschijnen op de plaats van de beet van de elandluis en de beet kan jeuken. Daarom is het soms de moeite waard om een ​​anti-allergisch medicijn te gebruiken dat jeuk en roodheid helpt verlichten.

Om jezelf te beschermen tegen de aanval van insecten, moet je dergelijke kleding dragen die alle delen van het lichaam bedekt, en een hoed op je hoofd dragen, dan zullen deze insecten niet eng zijn.

Elanden vliegen

Eind augustus verschijnen irritante insecten in de bossen, met een plat lichaam, vasthoudende dikke benen en een scherpe slurf, waarmee ze de huid doorboren. Ze hebben de neiging om in hun haar te komen en het is vrij moeilijk om ze daaruit te krijgen. Dit is een elandvlieg.

Elandvliegen worden ook wel: elandentik, elandluis genoemd. De wetenschappelijke naam voor elandenluizen is het bloedzuigerhert (Lipoptena cervi). Elandvliegen worden vaak verward met teken (een van de namen is een elandteken) omdat zodra ze op het lichaam vallen, ze hun vleugels laten vallen en zich aan hun haar vastklampen met hun poten. Elandenvliegen hebben niets te maken met teken en door teken overgedragen encefalitis verdraagt ​​niet.

Amerikaanse elanden vliegen op een uitgestrekt grondgebied, waaronder het noorden van China, Siberië, het Europese deel van Rusland. Vele Amerikaanse elanden vliegen in Scandinavië. Geïntroduceerd in Noord-Amerika.Het aantal elandvliegen is direct gerelateerd aan het aantal elanden en herten.

Elandvliegen parasiteren op grote dieren (elanden, herten). Ze vliegen slecht en niet ver, vliegen naar hitte en ruiken. Ze hebben vleugels nodig om de eland te bereiken, dan laat de eland zijn vleugels vallen en al zijn verdere leven gaat verder op het lichaam van de eland.

Op warme, rustige septemberdagen verschijnen hele zwermen elandvliegen. Ze klimmen onder kleding en in haar. Kan meerdere dagen op het lichaam blijven zitten. De beten van elandvliegen zijn pijnlijk en onaangenaam. Een elandvlieg zal niet lang op een menselijk lichaam leven. Ze vallen mensen per ongeluk aan.

Elandvliegen vallen uitsluitend overdag aan. Bovendien voeden zowel mannen als vrouwen zich met bloed. Om te beschermen tegen elandvliegen - je moet je haar sluiten, kleding met trekjes dragen. Het is handig om een ​​kam naar het bos te brengen om vliegen uit het haar te kammen.

Afweermiddelen kunnen beschermen tegen elanden. Kleding verwerken met permethrin helpt. Amerikaanse elanden vliegen slecht, in een sterke wind zijn ze praktisch afwezig. Er zijn er maar een paar op open plekken.

Interessant is dat de ontwikkeling van elandenvlieglarven plaatsvindt in het vrouwtje, dat poppen produceert.

Amerikaanse eland - is het gevaarlijk of niet?

Goedendag, camarades! De zomer is ten einde en sommige "geen broers" van ons en zeer kleine wezens zijn begonnen met actief fokken ... en (of) het vinden van appartementen voor zichzelf in de winter ... ;-) In dit geval schrijf ik over een wezen dat wordt genoemd in het centrale deel en in het noorden van het Europese deel van Rusland DEAL LICE.

Toegegeven, nadat we dit deel van het bos waren gepasseerd en al in het veld waren (voor een goede middagzon), hebben we de laatste insecten pas na anderhalve kilometer verwijderd.

Naar mijn mening is dit wezen erger dan een teek, want ermee vechten is niet zo eenvoudig als met een teek (gekleed in een pak, bespoten met afstotend middel - je bent allemaal in het huis, en zo niet categorisch, dan bespaart een eenvoudig wederzijds onderzoek zelfs een onvoorbereide toerist) . Het is hier anders ...

Een redding is een kostuumkap met een net en alle manchetten op een gebreide brede elastische band (zoals sportjacks of sokken), omdat dit insect een eenvoudige mouw doorbreekt met een linnen elastiek dat door de gleuven wordt gevormd die door de stofplooien worden gevormd ...

En nadat je onder je kleding bent geklommen, zal het beginnen te bewegen en je erger storen dan een mier ... Je kunt ook elastische banden (vaak verkocht op eBay voor rolschaatsers en fietsers) gebruiken om de onderkant van broeken en armen aan te halen (verzegelen).

De elandluis is een insect dat niet erg bekend is bij de bevolking, hoewel velen het vaak hebben ontmoet, het gewoon verward met een teek ...

In feite zijn elandenluizen alomtegenwoordig, waar elanden, reeën en herten worden gevonden sinds de maand augustus. Ze komen vaak in je haar, vanwaar het heel moeilijk is om ze in bulk eruit te trekken. De elandluis heeft een plat lichaam, dikke hardnekkige poten, evenals een proboscis waarmee ze de huid kunnen doorboren en bloed kunnen drinken.

Elandluizen hebben ook andere namen - elandvliegen of elandmijten, maar ze worden wetenschappelijk "hertenbloedzuiger" genoemd. In feite zijn ze aangepast voor het leven op elanden, terwijl ze erop gaan staan, laten ze hun vleugels vallen en leven voor hun plezier.

Maar deze insecten zijn erg onaangenaam en bijten zelfs nogal pijnlijk. Roodheid kan verschijnen op de plaats van de luizenbeet van de eland, en de beet kan jeuken (het uiterlijk van de wond en het gebied eromheen ziet eruit alsof het achterblijft na het verwijderen van de teek die net is vastgelopen maar je bloed trouwens niet "gepompt" heeft, daarom verwarren ze vaak een luis die zijn vleugels werpt) met een vinkje).

Als je na een beet DERGELIJKE manifestaties hebt, is het de moeite waard om een ​​anti-allergisch medicijn te gebruiken dat jeuk en roodheid helpt verlichten.

Ik herhaal het herhaaldelijk: om jezelf tegen insecten te beschermen, moet je kleding dragen die alle delen van het lichaam bedekt en beugels of manchetten heeft, en een hoofdtooi op je hoofd zetten of een bandana (sjaal), een sjaal (buis, bandana in je nek) binden of een sjaal), dan zullen deze insecten niet eng voor je zijn.

Bloedzuiger hert of elandvlieg (lat. Lipoptena cervi)

Als hij naar het bos gaat voor paddenstoelbessen, weet elke ervaren paddenstoelenzoeker dat hij daar niet alleen paddenstoelen kan verzamelen, maar ook enkele vertegenwoordigers van de dierenwereld - bloedzuigende parasieten. De meest bekende hiervan zijn teken. Maar in het bos kan een andere minnaar die bloed drinkt op een persoon wachten - hertenbloedzuiger.

Herten van een bloedzuiger of elandvlieg (lat. Lipoptena cervi) (geboren Deer Ked, Elk Fly)

Dit insect uit de Bloodsucker-familie heeft vele namen: elandluis, elandvlieg, hertenbloedzuiger, elandtik. Het ontving het voorvoegsel "eland" of "hert" dankzij de belangrijkste eigenaars van kostwinners - elanden, herten en andere vertegenwoordigers van de hertenfamilie.

Maar ondanks dit werd ze ook gevonden in wol en kleinere dieren - vossen, wilde zwijnen, dassen, beren, honden en zelfs op vogels!

Het verspreidingsgebied is vrij uitgebreid en omvat het grondgebied van het Europese deel van Rusland, Noord-China, Siberië, Scandinavië en zelfs Noord-Amerika. Op hun laatste verblijfplaats zijn ze 'emigranten'.

In Rusland wordt hertenbloedzuiger meestal aangetroffen in de regio's Novgorod, Pskov, Leningrad, Kaluga, Vladimir, Tver en Yaroslavl. Het aantal van deze bloedzuigers hangt rechtstreeks af van de populatie herten en elanden op deze plaatsen.

Ondanks de naam lijkt dit insect niet erg op een vlieg. Tenzij de vleugels enige overeenkomst vertonen. Het bloedzuigende hert heeft één eigenaardigheid - nadat hij zich op de nieuwe eigenaar heeft gevestigd, gooit hij zijn vleugels weg en klampt hij zijn poten stevig vast aan zijn haar.

Op de afgeplatte kop bevinden zich 2 grote ogen, die bijna ¼ deel van het oppervlak beslaan. Naast hen heeft de bloedzuiger ook 3 eenvoudige ogen.

De "mond" wordt voorgesteld door een korte maar stevige proboscis. Dankzij sterke benen met klauwen klampt de bloedzuiger zich stevig vast aan haren of huid.

Afgevlakt lichaam

Transparante vleugels bereiken een lengte van 5,5 - 6 mm, maar ondanks het feit dat hun lengte bijna 2 keer de lichaamslengte van een vlieg is, vliegen ze slecht en alleen voor korte afstanden.

Bij deze moedige stap worden ze alleen beslist als ze de warmte en geur van het naderende slachtoffer voelen. Ze jagen overdag.

Na succesvol op het lichaam van het dier te zijn geland, scheiden de bloedzuigers zonder spijt hun vleugels. Dit is nodig om het gemakkelijker te maken om in de wol te graven en een maaltijd te beginnen.

Na 2-3 weken van zo'n sereen leven beginnen ze met de puberteit. Het meest interessante is dat vleugelloze vliegen in paren worden gehouden.Het vinden van een partner is niet erg moeilijk, omdat het aantal van deze vliegen op één dier soms 1000 individuen bereikt, maar meestal zijn er ongeveer 200-300 bloedzuigers.

Rendieren bloedzuiger vervoerder

16-19 dagen na de bevruchting bevalt het vrouwtje van de eerste larve. Het geeft geboorte, omdat alle vertegenwoordigers van de familie van bloedzuigers worden gekenmerkt door levendgeborenen, of liever, poppenspel, d.w.z. in het lichaam van het vrouwtje, in de baarmoederuitbreiding van de eileider, vindt de ontwikkeling van het ei en vervolgens de larve plaats.

In één keer legt het vrouwtje slechts 1 ei. Wanneer ze dan van de last afkomt, treedt na 2-3 dagen een nieuwe voorcultuurrijping op. Vrouwtjes leven ongeveer 5-6 maanden en tijdens deze periode slagen ze erin om ongeveer 20-30 puparia uit te stellen.

Bedekt met een harde schaal beginnen gladde pre-poppen op de grond te vallen (meestal gebeurt dit tussen oktober en maart). Ze zijn in deze staat tot augustus, waarna jonge gevleugelde vliegen uit hen verschijnen.

Hertenbloedzuigerbeten zijn behoorlijk pijnlijk. Tegelijkertijd zuigen zowel het vrouwtje als het mannetje gemiddeld ongeveer 1 mg bloed uit, en ze eten vaak uit - ongeveer 15-20 keer per dag. Het is niet moeilijk om te berekenen dat in de aanwezigheid van 200-300 individuen die op het lichaam wonen, een behoorlijk bloedverlies optreedt.

Ze kan ook een persoon aanvallen en scherpe, golvende bewegingen zullen haar niet bang maken. Het verwijderen is ook niet zo eenvoudig, omdat ze goed zijn vastgemaakt aan de huid of kleding met hun vasthoudende klauwen met klauwen.

Ze beginnen de maaltijd niet onmiddellijk, na ongeveer 30-60 minuten. Op de plaats van de beet wordt de huid rood en vormt zich een dichte knobbel, die 4 tot 20 dagen duurt.

Een van de meest betrouwbare manieren om te beschermen tegen de aanval van deze bloedzuigers is het dragen van beschermende kleding. Het is raadzaam om een ​​jumpsuit of jas en broek met nauwsluitende manchetten op de mouwen en broek te zijn. In extreme gevallen kan een broek in schoenen of sokken worden gestopt. Het hoofd moet ook worden beschermd.

Is elandluis gevaarlijk voor mensen?

In het bos valt dit insect vaak mensen aan en het is niet gemakkelijk om het uit het lichaam en het haar te verwijderen. Hoe gevaarlijk is een elandluis voor een persoon en hoe kun je jezelf ertegen beschermen?

Deze onaangename wezens, die elandenluizen worden genoemd, of beter gezegd, hertenbloedzuiger, hoewel het een bepaald gevaar voor een persoon vormt, maar nog steeds niet fataal. En hoewel ze pijnlijk bijten (hoewel ze geen kans hadden om zichzelf te bijten), vestigen ze zich lang genoeg op het lichaam van een persoon voor ongeveer een uur.

Het grootste gevaar is voor jagers die besluiten het vlees van dode dieren direct in het bos te snijden, omdat het hoofddoel voor elandluizen juist bosdieren is.

Natuurlijk kunnen paddenstoelenplukkers hun portie bloedzuigers krijgen, dus als je het gevoel hebt dat iemand langs je kleding, lichaam of haar kruipt, moet je jezelf niet als dubieus beschouwen, maar controleren wie er kruipt.

Immers, hertenbloedzuiger op een persoon probeert een zo hoog mogelijke positie in te nemen. En hoewel ze slecht stikken, en ze ook uit het lichaam worden verwijderd, is het toch heel goed mogelijk. Na het bos raad ik ook aan om een ​​osmort van kleding en lichaam te maken, en nog beter, op een of andere manier te douchen of baden.

Nou, probeer snel de plaats te verlaten waar je bent aangevallen door elandluizen, want in open ruimtes, in boren, in bemoste moerassen zijn ze praktisch afwezig, maar ze houden van hoog gras en struiken.

Over het algemeen is voor elandenluis een persoon niet zo'n begeerd 'product'. Voor haar is hij een slachtoffer. Maar het is niet eenvoudiger voor mensen.

Elke persoon draagt ​​op zijn eigen manier een beet van elandluizen - men merkt helemaal geen beten, en bij anderen veroorzaakt het pijnlijke reacties. Tegelijkertijd beweert iedereen dat ze met herhaalde beten langer genezen en dat de pijn zich meer manifesteert.

Er zijn geen afweermiddelen voor elandluis en daarom is dichte kleding met een minimum aan open ruimtes de beste manier om uzelf te beschermen. Het beschermt het door teken gedragen pak zeer goed of ten minste de door teken gedragen mantel of jas, in de volksmond de "encefalitis" genoemd.

Overzicht van Elk Lice

De elandluis dankt zijn naam aan bosbewoners - herten, elanden, vossen, wilde zwijnen, enz., Van wie het bloed zich voedt. Andere namen voor het insect zijn elandvlieg, elandtik, hertenbloedzuiger.

Elandluis is een lichtbruine vlieg met een afgeplat lichaam met een lengte van 3 tot 3,5 mm. De kop is ook plat, naar voren geduwd. De antennes bevinden zich op het voorhoofd, in de holten, en steken bijna niet boven het oppervlak uit.

Amerikaanse luizen hebben grote ogen, die een kwart van het hele vlak van het hoofd beslaan. Naast het hoofdpaar heeft het insect 3 meer eenvoudige ogen. Het orale apparaat lijkt op een proboscis. Benen zijn sterk, heupen zijn verdikt.

Het bloedzuigende hert heeft goed ontwikkelde, transparante vleugels, waarvan de lengte 5,5 tot 6 mm is. Insecten worden vaak aangezien voor teken, omdat ze op het lichaam zitten en hun vleugels verbergen en hun poten aan hun haar vastklampen.

reproduktie

Reproductie van insecten vindt plaats volgens de methode van levende geboorte. Het ei ontwikkelt zich in het lichaam van de moeder; tijdens de bevalling verschijnen 3-4 mm-larven. In de regel begint dit proces zich in de laatste 2 weken van september voor te doen.

Larven die van oktober tot maart uitkomen, ontwikkelen zich al bij het begin van de hitte, tot augustus. Als gevolg hiervan kunnen aan het einde van de zomer volwassen elandenluizen worden waargenomen. Ondanks de aanwezigheid van grote vleugels vliegen insecten slecht, dus ze jagen op prooi van gras, takken van struiken of bomen.

Dierlijke aanval

Elandluis - vrouwtjes en mannetjes vallen overdag aan. Vlieg naar de geur en hitte. Nadat hij op het lichaam van het dier heeft gezeten, breekt de vlieg zijn vleugels af en graaft zich in wol voor het voeden van bloed. Meer dan 1000 elandenluizen kunnen op één dier parasiteren.

Leven in dierenhaar, bloedzuigers kunnen de hele winter actief zijn. De gemiddelde levensduur van luizen van elanden is maximaal zes maanden. Insecten die op dieren parasiteren zijn verdeeld in paren - mannelijk en vrouwelijk.

Aanvallende dieren, elandenluizen veroorzaken angst, wat kan leiden tot uitputting en achterblijvende groei van jonge dieren. Elandvliegen voeden zich tot 20 keer per dag.

Op de plaatsen van bloedzuigen wordt roodheid op de huid opgemerkt, papels worden gevormd. Insecten zijn gelokaliseerd in gebieden met lang haar - op de rug, nek van dieren. In dit geval is de vacht besmet met uitwerpselen van luizen.

Aanval op man

Amerikaanse eland kan ook mensen aanvallen. Jagers doen dit vaker bij het uitsnijden van dieren, waarop insecten parasiteren. Rijdende mensen voelen zich vooral aangetrokken tot vliegen. Opgemerkt wordt dat tegelijkertijd de grootte van een persoon een rol speelt, meestal vliegen vallen kinderen jonger dan 7 jaar niet aan.

Als het insect het menselijk lichaam heeft bereikt, zal het enkele seconden onbeweeglijk zijn en dan begint het heel snel omhoog te bewegen, in de haarlijn of onder kleding te klimmen. Ze verlaten de eigenaar niet en het is moeilijk om insecten kwijt te raken.

Na een bepaalde periode na de aanval (van 30 minuten tot 1 uur) begint de luis bloed op te zuigen. Tegelijkertijd ervaart een persoon verschillende sensaties - van pijnloosheid tot ernstige pijn met jeuk en branderig gevoel. Manifestaties op de huid zijn ook individueel.

Er zijn aanwijzingen dat bij een persoon die gedurende meerdere opeenvolgende jaren aan deze insectenbeten is blootgesteld, de huidreactie meer uitgesproken is en de gevolgen van beten ingewikkelder zijn. Deze kunnen het volgende omvatten:

1. de aanwezigheid van een dichte knobbel die tot 20 dagen op de huid achterblijft;
2. zwak rode vlek zonder zwelling, maar met ernstige jeuk - tot 3 weken;
3. blaarvorming.

Zijn ze gevaarlijk voor de menselijke gezondheid?

Kamperen in het bos is een gevaarlijke gebeurtenis. Om de onaangename gevolgen van zo'n wandeling te voorkomen, moet je je er goed op voorbereiden. Elandenluizen zijn insecten die zich voeden met het bloed van vee. Dit sluit hun frequente aanvallen op mensen niet uit.

verschijning

Elk vinkje heeft veel namen. Dit komt door het type en de manier van voeding. Uiterlijk lijken luizen erg op een vlieg, maar deze overeenkomst is bedrieglijk. Als je de parasiet zorgvuldig overweegt, kun je veel verschillen met andere insecten vinden.

Luis heeft een lichtbruine tint. Haar afgeplatte lichaam is 4,5 mm lang. Een aanzienlijk deel van het vlieglichaam wordt ingenomen door de ogen.

Het insect is begiftigd met twee grote ogen en drie hulppatronen. Hun oppervlak heeft een gefacetteerde structuur. Een groot aantal visuele organen en hun significante grootte hebben geen positief effect op het vermogen van het insect om te zien. Een vinkje kan alleen kleine objecten van grote onderscheiden.

De mondorganen van de parasiet zijn veel hetzelfde als die van een vlieg. In het midden is een slurf waardoor een luis een maaltijd uitvoert. Een ander teken van gelijkenis met een vlieg zijn langwerpige transparante vleugels. Hun lengte bereikt 6 mm.

Het oppervlak is gestreept met goed te onderscheiden aderen. Een teek gebruikt dit orgaan zelden - slechts 1 keer, vliegend op het lichaam van de gastheer. Er zijn kleine antennes op het voorhoofd van het insect.

Door het drinken van bloed worden beide insecten aanzienlijk groter. Dankzij de elastische buik van een bloedzuiger van herten kan hij een grote hoeveelheid voedsel consumeren. Bovendien kleeft de luis erg strak, waardoor het moeilijk te verwijderen is. Het is niet moeilijk om onderscheid te maken tussen parasieten: een teek heeft 4 paar poten en een luis heeft er slechts 3.

Al deze kwaliteiten helpen in het leven van het insect. Dankzij hen vindt de luis een slachtoffer, valt het aan en nestelt zich in de haarlijn.

Elandluis ontwikkeling

Vliegontwikkeling duurt 5 maanden. Na de paring wordt een foetaal ei gevormd in het lichaam van de vrouwelijke elandluis. Na enige tijd verandert de larve in een pop. Vervolgens vindt het geboorteproces plaats: het vrouwtje bevalt van een pop. Een pasgeboren larve ontwikkelt zich tijdens de lente en zomer.

Nadat hij een dier van een geschikte grootte heeft gezien, gebruikt de parasiet voor het eerst vleugels om zich naar het lichaam van de gastheer te verplaatsen. De meeste mensen gebruiken dit orgel niet meer dan 1 keer.

Nadat hij zich op het dier heeft gevestigd, begint de elandluis op zoek te gaan naar een paar om te paren.Insecten leven niet langer dan zes maanden - met het begin van de lente sterven ze.

Gedurende het leven bevalt het vrouwtje van 30 poppen, terwijl het paring- en bevallingsproces zelfs in de winter niet stopt. Tegelijkertijd kunnen maximaal duizend parasieten op het lichaam van één groot dier leven. Eén persoon eet tot 20 keer per dag.

Onder gunstige omstandigheden parasiteert hertenbloedzuiger slechts één dier gedurende zijn leven. Als de eigenaar stierf als gevolg van uitputting of om andere redenen, beweegt het insect van zijn lichaam naar een ander slachtoffer.

Parasiet levensstijl

Amerikaanse elanden zoeken in de meeste gevallen naar prooien in het bos. Er zijn echter momenten waarop ze vee aanvallen. Het bos trekt een insect aan met zijn eigen omstandigheden: gebrek aan wind, voldoende vocht en weinig zonlicht.

De parasiet voelt de benadering van het dier door geur en warmtestraling. Zoals eerder opgemerkt, ziet het insect bijna niets. Volgens de contouren bepaalt het of het slachtoffer een geschikte maat heeft: een elandvlieg valt alleen grote dieren aan.

Een elandenvlo voedt zich met het bloed van elanden, herten, reeën, beren, wilde zwijnen en andere grote bosdieren. Het insect klampt zich vast aan het haar van het slachtoffer wanneer het langs het gras loopt waarop de parasiet zit.

De luis klautert over het haar, bereikt de huid en graaft zich in. Daarvoor verwijdert het insect de vleugels. Eén vlo is niet gevaarlijk voor het dier. Dit kan lichte schade veroorzaken.

Tegelijkertijd kan een groot aantal parasieten op het lichaam van de gastheer leven, wat de schade aanzienlijk vergroot. Naast het feit dat insectenbeten erg pijnlijk zijn, kunnen ze een gezond dier uitputten, wat zal leiden tot de dood.

Er zijn veel gevallen waarin luizen vee aanvallen. Vooral tekenbeten zijn dieren met dik haar: geiten, schapen, rammen. Maar ook het insect kan zich op het lichaam van de koe nestelen. Het is onmogelijk om huisdieren volledig te beschermen tegen aanvallen van parasieten, maar luizen kunnen op tijd op de huid van vee verschijnen en ze vernietigen.

Moet ik bang zijn voor een aanval?

Voor mensen zijn elandvliegen minder gevaarlijk dan voor dieren. Maar ze kunnen nog steeds bijten. Voor mensen zijn Amerikaanse vliegen veel minder gevaarlijk dan voor dieren. Insecten jagen voornamelijk in het bos. Het is uiterst zeldzaam dat teken buiten het bos worden gevonden.

Meestal vallen parasieten boswachters, jagers en andere mensen aan die veel tijd in het bos moeten doorbrengen om hun activiteiten uit te voeren. Een elandentik jaagt op grote dieren. Bij het aanvallen van mensen laat hij zich leiden door het principe: hoe meer, hoe beter. In dit opzicht bijt de parasiet bijna nooit kinderen.

Het gevaar van een beet ligt in ernstige jeuk, die later verschijnt. Vuil kan heel goed in de kam komen, wat een veel ernstiger ontsteking met zich meebrengt. Bovendien lopen mensen die risico lopen allergische reacties.

Eenmaal op een persoon, bereikt de teek de haarlijn, graaft erin en begint bloed te zuigen. U hoeft niet op uw hoede te zijn om deze parasiet op het lichaam te vestigen. Menselijk bloed is niet voedzaam voor hem. Het bevat niet de nodige stoffen die de reproductie van luizen bevorderen. Na het eten valt het insect eraf en sterft.

Tekenverwijdering en bijtbehandeling

Een hertenbloedzuiger is verwant aan een gewone teek door het feit dat het ook moeilijk van de huid te verwijderen is. Als je een luis op de huid of in het haar hebt opgemerkt, moet je deze onmiddellijk verwijderen. Er zijn verschillende manieren om een ​​gezogen insect te verwijderen:

Nadat de parasiet is verwijderd, moet de plaats van de beet worden behandeld met waterstofperoxide. Het wordt aanbevolen om na elke aanval van de bloedzuiger een arts te raadplegen. Dit komt omdat er een hoog risico op allergieën is.

Goed getolereerde eerdere beten zijn geen indicatie voor immuniteit. Experts merken op dat elk contact met een insect een reactie kan veroorzaken.

Van de onconventionele methoden zijn de meest effectieve het aanbrengen van ijs op het getroffen gebied, het wassen van de beet met infusie van calendula of het behandelen van aloë. Als er tekenen van allergie verschijnen, schrijft de arts een kuur met antihistaminica voor.

Hoe je jezelf kunt beschermen tegen aanvallen

Als hij een man ziet, vliegt een hert naar zijn kleren. Landend houdt ze zich met haar voeten vast aan de stof. Dan sluipt ze door het canvas naar de huid en graaft. Het insect geeft de voorkeur aan die delen van de huid waarop het haar groeit.

Daarom moet je, wanneer je naar het bos gaat, speciale aandacht besteden aan de aanwezigheid van een hoofdtooi. Welke andere voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen:

1. Draag kleding die aan alle veiligheidseisen voldoet;
2. wassen met teerzeep;
3. spuit speciale insectenwerende middelen op kleding;
4. Kom uit het bos en inspecteer kleding zorgvuldig;
5. kleed je thuis helemaal uit en onderzoek je hele lichaam op beten of zuigende teken.

Wandelkleding moet het lichaam volledig bedekken en tegelijkertijd geen bewegingen belemmeren. De beste optie in dit geval is een monofone jumpsuit. Mouwen en broeken moeten aan elkaar worden getrokken met een elastische band. Bovendien worden broeken opgeborgen in sokken en laarzen. Het is het beste om een ​​klamboe op je hoofd te dragen.

In gebieden met een grote opeenstapeling van bloedzuigers van herten, kan het gebied van het insect verder gaan dan het bos. In dit geval moet u maatregelen nemen om te beschermen tegen het binnendringen van de parasiet in het huis.

Het perceel moet worden behandeld met een speciaal insectenwerend middel. Bij het spuiten van een tuin of tuin, moet u producten kiezen die geen nadelige invloed hebben op dieren, mensen en planten.

Het bijten van een hert bloedzuiger heeft geen ernstige gevolgen. Geconcludeerd kan worden dat het insect geen grote bedreiging vormt voor de menselijke gezondheid en het leven. Er is echter nog steeds gevaar. Om de mogelijkheid om deze parasiet te ontmoeten uit te sluiten, moet u eenvoudige voorzorgsmaatregelen nemen.

Amerikaanse eland, of vlieg: wat is gevaarlijk, manieren om te vechten

Elandvlieg, of elandtik, is een vertegenwoordiger van de Bloodsucker-familie. Ectoparasiet heeft nog twee namen: elandluis, hertenbloedzuiger.Hij voedt zich met het bloed van warmbloedige dieren, hoewel het mensen kan schaden, maar een competent gevecht zal helpen om negatieve gevolgen te voorkomen.

Elanden vliegen

Natuurlijke habitat van een elandvlieg:

Het aantal insecten in een bepaald gebied hangt rechtstreeks af van het aantal elanden en herten.

Beschrijving van het uiterlijk, foto

De parasiet lijkt op vliegen totdat hij zijn vleugels laat vallen. Hoe ziet een vlieg of elandluis eruit:

1. individuele lengte - 3 - 3,5 cm;
2. platte lichaamsvorm met dichte glanzende leerachtige hoes van lichtbruine kleur;
3. complexe ogen, bestaande uit 2,5-3 duizend facetten, bevinden zich op het voorhoofd langs de zijkanten van het hoofd en beslaan 25% van het totale oppervlak;
4. er zijn ook drie eenvoudige ogen op het hoofd;
5. het orale apparaat lijkt op de proboscis van een herfstaansteker;
6. vleugels - transparant, ontwikkeld, dicht, 5,5 - 6 mm lang;
7. benen met asymmetrische klauwen met verdikte heupen bevinden zich aan de zijkanten van de borst;
8. de buik is elastisch, dus deze kan na het eten groter worden.

Wat is gevaarlijke hertenbloedzuiger voor dieren?

In grote hoeveelheden drinken elandenmijten systematisch het bloed van dieren, als gevolg daarvan worden ze rusteloos, stoppen normaal te slapen en eten voedsel, waardoor uitputting optreedt en de groei wordt vertraagd bij jonge dieren. Bovendien kan regelmatig bloedverlies leiden tot hun dood.

Deer is het belangrijkste gastheervoer van hertenbloedzuiger. Hertenbloedzuiger kan worden gevonden op het lichaam van de volgende dieren:

Insecten drinken het bloed van dieren ergens 15-20 keer per dag. Seksueel volwassen vrouwen eten vaker dan mannen. Als we het over huisdieren hebben, is het onmogelijk om opzettelijk het uiterlijk van parasieten te voorkomen.

Een persoon kan ze redden van de langdurige aanwezigheid van hertenbloedzuigers met behulp van speciale aerosols en sprays om insecten te doden, zoals vliegen, muggen, teken.

Zijn ze gevaarlijk voor mensen?

Amerikaanse elanden vallen niet alleen dieren aan, maar ook mensen, meestal in bossen, overdag en bij rustig weer. Vaak is er een massale aanval van parasieten op een persoon, hun aantal kan oplopen tot 120 stuks. in een minuut.

Wanneer een insect op een persoon zit, zit het de eerste paar seconden bewegingloos en dan begint het snel door het lichaam te bewegen, in principe heeft het de neiging om onder kleding of in haar te klimmen. Reset de parasiet zal zelfs met plotselinge bewegingen niet slagen.

Menselijke reactie op een beet van een elandentik

Gezwollen rode vlekken - een reactie op het menselijk lichaam na een beet van een elandvlieg. Het bloedzuigerhert, of elandvlieg, heeft een plat lichaam met een dichte dekking, vasthoudende nagels bevinden zich op de benen. Wanneer het onder kleding of in menselijk haar bezinkt, begint het onmiddellijk bloed te drinken, en in sommige gevallen na 30-60 minuten.

Elke persoon kan anders reageren op een beet van een elandteken: de een - voelt niets, de ander - ervaart pijnlijke sensaties, soms sterk genoeg, die gepaard gaan met jeuk en branderig gevoel.

En de manifestaties op de huid hangen af ​​van de individuele of verworven gevoeligheid voor speeksel van insecten. Waarnemingen toonden aan dat bij mensen die al jarenlang systematisch worden bijten door bloedzuigers van herten, de reactie op de huid veel sterker is.

Hoe bescherm je jezelf tegen een elandvlieg?

Jumpsuit en klamboe - een middel ter bescherming tegen elanden.Ondanks het feit dat elandmijten menselijk bloed drinken, zijn ze geen dragers van ernstige ziekten, bijvoorbeeld encefalitis, de ziekte van Lyme. Om uzelf in het bos tegen hen te beschermen, moet u de veiligheidsmaatregelen in acht nemen.

Kledingvereisten voor bescherming tegen hertenbloedzuiger:

1. Kledingstukken moeten alle delen van het lichaam bedekken. De beste optie is jumpsuit. De manchetten op de jas en de jas moeten nauwsluitend om de pols passen of samengetrokken worden met een elastische band.
2. Een muskietennet met een net moet op het hoofd worden geplaatst, om te voorkomen dat insecten in de huid van het gezicht en het haar komen. Als dit niet het geval is, kunt u een sjaal of muts op doen.
3. Een elandvlieg is gemakkelijker te zien op gewone kleding.

Gebruik insectenwerende middelen waarvan het gehalte aan DETA ten minste 20% is.

Wat te doen als een elandluis is gebeten?

Het verwijderen van een elandtik van de menselijke huid met een pincet. Als de teek in het bos in het haar of onder de kleding is geraakt en in de huid is gegraven, moet deze onmiddellijk worden verwijderd. Drie manieren om hertenbloedzuiger van je huid te verwijderen:

Hoe zich te ontdoen van een hertenbloedzuiger

Er zijn twee manieren om met elandvliegen om te gaan.

Industriële methoden

Verwerking van het gebied met verschillende chemicaliën. Momenteel is een groot aantal chemicaliën ontwikkeld die geen schade toebrengen aan planten, dieren en mensen.

Om elandenvliegen binnenshuis te vernietigen, wordt het behandeld met koolstofdioxide door op verschillende oppervlakken te spuiten. Zo zullen niet alleen zij, maar ook andere insecten het gebouw verlaten. In vloeibare toestand is de temperatuur van koolstofdioxide −50ºС.

Folk methoden

Om de accumulatie van insecten op een privé-grondgebied te voorkomen, is het noodzakelijk om het gras regelmatig te maaien, omdat ze in de regel tussen hoge planten leven. Elandvliegen houden niet van vocht, dus het wordt aanbevolen om bomen, struiken en gazons met water te besproeien. Je kunt er alcohol of gewone knoflook aan toevoegen. Ze helpen ook met succes om te gaan met de parasieten van alsem en tansy.

Hoe een beet van een elandtik te genezen?

Aloë-sap is een remedie voor de behandeling van tekenbeten van elanden. De elandvlieg bijt behoorlijk pijnlijk. Op de huid van de bijtplaats kan zwellen, rood, kleine bloedvlekken achterblijven.

In aanwezigheid van allergieën moeten medicijnen en zalven door een arts worden voorgeschreven. Geef geen zelfmedicatie, omdat dit de situatie kan verergeren.