Hoe oortekens bij honden te behandelen: de meest populaire medicijnen, beoordelingen en prijzen

Gegroet! Een gezond huisdier is altijd een genot. Maar helaas kunnen dieren niet klagen als er iets mis is met hun gezondheid. Sommige ziekten verschijnen en gaan onopgemerkt, en bij sommige is het dierlijke organisme niet in staat het alleen aan te kunnen.

Het belangrijkste is hier om aandacht te besteden aan de symptomen en veranderingen in het gedrag van het dier. Als een hond bijvoorbeeld actief zijn eigen oren begint te kammen, is het gewoon goed om verbaasd te zijn dan oormijten bij honden te behandelen. Ik praat over hoe om te gaan met deze infectie.

Oordik bij honden: behandeling, medicijnen, druppels om de teek te verwijderen

Wanneer een hond intensief aan zijn oor begint te krabben, zijn hoofd schudt, zijn hoofd in één richting kantelt, worden zwarte schillen in het oor gevonden - de eigenaar kan vermoeden dat zijn huisdier otodectosis (oormijt) heeft.

Deze ziekte veroorzaakt een microscopische teken die parasiteert in de oorschelp. Dergelijke symptomen kunnen echter bij andere pathologieën van het oor zijn, dus u moet de hond zeker aan een dierenarts laten zien.

Wat is dit vinkje

De Otodectes cynotis teek leeft in het externe gehoorkanaal van veel carnivoren (honden, katten, fretten, poolvossen). Het voedt zich met bloed, lymfe, oorsmeer en huiddeeltjes, waarbij natuurlijk zijn vitale producten voortdurend vrijkomen.

Een hond kan op elk moment van het jaar besmet raken. Dit komt door het feit dat oormijten in een besloten ruimte (oorschelp) leven, waar voortdurend geschikte omstandigheden voor hun leven en ontwikkeling worden bewaard.

Maar het aantal parasieten kan variëren en is afhankelijk van de fysiologische toestand van de hond. Dat wil zeggen, hoe jonger de hond (nog steeds zwakke immuniteit) of hoe zwakker de gezondheid van het dier, hoe groter de risico's op het ontwikkelen van otodectosis.

De oortik treft dieren van verschillende leeftijden, maar jonge dieren van 1,5 tot 6 maanden lijden meer.

Hoe een infectie optreedt, hoe de oor teek wordt overgedragen

Een oormijt wordt overgedragen wanneer een gezonde hond in contact komt met een geïnfecteerde. Gevallen van infectie door individuele dingen (schoenen, enz.) Worden geregistreerd, maar vaker geldt dit voor kleine honden en dieren met een verzwakte immuniteit. Bij jonge puppy's is de bron van infectie vaak de moeder.

symptomen

Een oormijt veroorzaakt een invasieve ziekte bij een hond, die meestal chronisch verloopt. In de leefomgeving van de teek komt het voor:

• roodheid,
• zwelling,
• tijdens ontsteking komt een karakteristieke vloeistof vrij die, samen met dode huiddeeltjes, oorsmeer en mijtafvalproducten, zwartbruine korsten vormt in de oorschelp van de hond,
• met complicaties van secundaire microflora schakelt het proces over naar secundaire en interne zorg en vervolgens naar de hersenvliezen (zelden).

Bij het parasiteren van een teek bij een hond, kan de eigenaar de volgende symptomen opmerken:

1. aanhoudende jeuk: de hond probeert zijn oren op objecten te krabben of ze intensief krabt met klauwen van zijn poten (vaak tot bloed),
2. de positie van het hoofd van de hond wordt onnatuurlijk: het hoofd is verlaagd of gekanteld naar het aangetaste oor,
3. met de geavanceerde vorm van de ziekte, vormt zich pus in de oorschelp, die de wol aan de onderrand van het oor samenplakt,
4. in het geval van de overgang van ontsteking naar de hersenvliezen ontwikkelen zich zenuwaandoeningen waarbij de hond sterft.

diagnostiek

De diagnose wordt gesteld op basis van tekens die kenmerkend zijn voor de aanwezigheid van een oor teek, evenals verplicht schrapen. Om dit te doen, verzamelt het oorsmeer verontreinigingen uit de binnenkant van de oorschelp en brengt u deze aan op een glasplaatje.

Nadat is bevestigd dat de hond een teek heeft, wordt een passende behandeling voorgeschreven.

behandeling

Speciale behandeling wordt alleen uitgevoerd na grondige grondige reiniging van de oorschelp van alle verontreinigingen. Nu is er een grote selectie van verschillende tekenremedies die verschillen in de werkzame stof, de fabrikant en, natuurlijk, de prijs.

Onmiddellijk verwijderen van de oorknop werkt niet, dus het is belangrijk om geduld te hebben en de gespecificeerde interval tussen het gebruik van verschillende geneesmiddelen in acht te nemen.

Folk remedies voor de behandeling van otodectosis bij een hond bestaan ​​niet. Door verschillende aftreksels en infusies toe te passen, geef je de hond alleen onnodige pijniging en vertraag je de behandeling, wat echt zal helpen om de teek te verwijderen.

Preventie van otodectosis bij honden

• Inspecteer de oren van je hond regelmatig.
• in aanwezigheid van onzuiverheden worden de oren gereinigd en waargenomen hoe snel nieuwe onzuiverheden verschijnen, welke kleur en consistentie ze zijn,
• profylactische behandeling met speciale druppels van parasieten voor honden (bijvoorbeeld Stronghold),
• als de eigenaar otodectosis bij de hond vermoedde, kunt u eenmaal een tekenremedie toepassen en de dynamiek observeren. Als de vervuiling niet minder wordt, ligt de oorzaak waarschijnlijk niet in het oor en zal de dierenarts bij een grondiger onderzoek en eventuele tests vaststellen hoe de hond moet worden behandeld.

Hoe het oor van een hond te poetsen

Veel honden houden niet echt van de procedure voor het reinigen van de oren, dus het huisdier moet worden gerepareerd. Kleine rassen kunnen in een handdoek of deken worden gewikkeld, zodat alleen het hoofd uitsteekt. Om een ​​grote hond vast te houden, hebt u waarschijnlijk een tweede persoon nodig die het lichaam van de hond vasthoudt.

Opgemerkt moet worden dat sommige huisdieren zich daarentegen meer zorgen maken als ze worden gefixeerd en een soort druk uitoefenen. Daarom kunt u om te beginnen proberen uw oren schoon te maken zonder enige dwangmethode. In het geval van ernstige jeuk kan de hond tijdens oorreiniging reflexmatig karakteristieke bewegingen van de achterpoten produceren.

Hoe schoon te maken

Je kunt de oren van de hond schoonmaken met gewone oordopjes of een wattenschijfje en deze om je wijsvinger wikkelen. Het gebruik van medische instrumenten (het is bijvoorbeeld handig om een ​​wattenstaafje met een klem vast te houden) vereist enige ervaring.

Hoe te beginnen? Houd met de linkerhand het oor van de hond recht. Met hun rechterhand beginnen ze de verontreinigingen van alle anatomische groeven in het oor te verwijderen, geleidelijk dieper in de gehoorgang.

Bewegingen moeten van boven naar beneden zijn zodat vuil naar buiten wordt getild en niet nog dieper wordt geduwd. Wees niet bang om de oorstok te diep te steken, het oor van de hond is anders gerangschikt dan dat van een persoon en je beschadigt het trommelvlies niet.

Gebruik van lotions. Er zijn veel speciale lotions voor het hygiënisch reinigen van oren van huisdieren. Dergelijke lotions hebben een verzachtend effect: verminderen jeuk en roodheid in de oren.

Natuurlijk zal het juiste gebruik ervan het reinigingsproces aanzienlijk vergemakkelijken, maar ze kosten meer dan conventionele producten (peroxide en chloorhexidine). Een paar druppels van de lotion worden in het oor van de hond gedruppeld en masseren de oorschelp gedurende een minuut.

De componenten van lotions verzachten al het opgehoopte vuil en blijven bijna vanzelf achter. De hond mag zijn hoofd schudden, waarna het resterende deel van de lotion en verontreinigingen voorzichtig worden verwijderd met een wattenschijfje.

Hoe oordruppels in te druppelen of zalf aan te brengen

Bij langharige hondenrassen is het logisch om het haar van het binnenoppervlak van de oorschelp af te knippen voor de duur van de behandeling, anders vallen de medicijnen niet in de diepere delen en verdwijnt de betekenis van de behandeling.

De oorschelp van de hond is recht naar de achterkant van het hoofd gericht (alsof het bleek). De neus van een tube zalf of van een fles druppels wordt zo diep mogelijk ondergedompeld, maar zodat u kunt zien hoeveel medicijn u introduceert. Vervolgens wordt het oor teruggebracht naar zijn natuurlijke positie en een minuut gemasseerd om het medicijn gelijkmatig te verdelen.

Sommige medicijnen kunnen de hond ongemak veroorzaken (branden), vooral wanneer er wonden in het oor zijn. Daarom is het noodzakelijk om geduldig te zijn met de hond en aan het einde van alle procedures om de traktatie van het huisdier aan te moedigen of het speelgoed af te leiden.

Veterinaire oorsmeerremedies

1. Druppelt in de oren van Anandin. Na het reinigen van de oren worden 3-5 druppels van het medicijn (afhankelijk van de grootte van de hond) in elk oor gebracht, zelfs als er maar één is aangetast. Druppels worden 1 keer per dag gedurende 4-7 dagen gebruikt totdat de ontlading verdwijnt. De prijs van het medicijn is 55 roebel.
2. Druppels van de Amitrazin-oormijt. 1-2 ml van het medicijn wordt in elk oor gebracht. Herhaalde injecties worden 1 keer in 3 dagen gedaan tot volledig herstel.De kosten zijn ongeveer 70 roebel.
3. Laat "Bars" vallen. 3-5 druppels worden in twee oren gedruppeld, na 5-7 dagen herhaald. De prijs is 95 roebel.
4. Ivermek-gel. Een strook van 0,5-2 cm gel wordt diep in de gehoorgang aangebracht (in beide oren) en grondig gemasseerd. De verwerking wordt tweemaal uitgevoerd met een pauze van 5-7 dagen. De prijs van een tube voor 30 ml is 400 roebel.
5. Otovedin. Dit tekengeneesmiddel wordt ook 3-5 druppels in de oren van beide honden gebracht, tweemaal met een interval van 5-7 dagen. De prijs van de fles is 40 roebel.
6. Tsipam. 3-6 druppels in elk oor met een interval van 5-7 dagen. De prijs is 140 roebel.

Hoe een oorteken thuis bij een hond te behandelen

Sommige parasitaire ziekten bij huisdieren zijn zo "saai" voor fokkers dat ze er praktisch geen aandacht aan besteden.

Een goed voorbeeld hiervan is otodectosis bij honden. Maar de ziekte is eigenlijk heel gevaarlijk! Daarom zullen we u vandaag vertellen hoe u een oorteken bij een hond thuis kunt behandelen.

Hoe ziet een ooraanval eruit bij honden?

Zelfs ervaren fokkers hebben vaak een idee van hoe een oorvink eruit ziet bij honden. Over het algemeen is hier niets vreemds aan: de ziekteverwekker, dat wil zeggen Otodectes cynotis, verschilt niet in indrukwekkende grootte. Het kan meestal worden gezien, behalve in een microscoop ..

Dan is het noodzakelijk om voorzichtig de watten eraf te scheuren en in een kleine glazen injectieflacon te doen (de container voor antibiotica of oogdruppels is ideaal). Nadat de pot ongeveer een uur op een redelijk warme plaats is geplaatst.

Na 60 minuten wordt de container voor een zwarte achtergrond geplaatst (bijvoorbeeld tegenover een vel gekleurd papier) en inspecteert u met een goede lichtbron de binnenkant van de buis zorgvuldig.

Als je goed kijkt, zie je kleine, witachtige en "zelfbewegende" punten. Dit zijn oormijten. Als u een vergrootglas krachtiger neemt, ziet u meer details van de structuur van het lichaam van parasieten.

Een van de interessante kenmerken van dit type teek is de vrijwel volledige afwezigheid van seksueel dimorfisme: de lichaamslengte van zowel vrouwen als mannen is ongeveer 0,45-0,5 mm. Hierin zijn ze heel anders dan andere soorten teken, waarbij het vrouwtje meestal veel groter is dan de mannetjes (vooral na overvloedige voeding).

Wat is een parasiet gevaarlijk?

Zoals we hierboven schreven, maken veel fokkers zich niet eens zorgen over het feit dat hun huisdieren een oor teek hebben. Dit is een fundamenteel verkeerde en extreem gevaarlijke fout. "Onschadelijk" op het eerste gezicht otodectosis is een nogal onaangename ziekte.

Maar wat is de parasiet gevaarlijk? Een aantal onaangename complicaties: het meest voorkomende probleem is otitis media. Bovendien heeft het in veel gevallen de gevaarlijke gewoonte om snel achteruit te gaan, bijvoorbeeld in een etterende vorm.

Met een bijzonder "succesvolle" combinatie van omstandigheden, kan de hond heel goed sterven aan de perforatie (meer precies, het smelten) van het trommelvlies en de inname van pus rechtstreeks in de hersenen.

Bovendien wordt bij herstelde honden vaak coördinatie van bewegingen waargenomen. Dit komt door de mogelijke schade aan het slakkenhuis en andere organen die verantwoordelijk zijn voor het handhaven van een normale lichaamshouding in de ruimte.

Totale of gedeeltelijke doofheid van het dier. Gezien het feit dat de oortik in de meeste gevallen beide oren treft, is doofheid misschien niet alleen volledig, maar ook bilateraal. Ontsteking van de externe en alle andere delen van de gehoororganen.

Belangrijk! Elke door teken overgedragen (en in het algemeen parasitaire) aantasting "plant" de immuniteit van het dier sterk, wat gepaard gaat met de ontwikkeling van schimmelinfecties. Een ideale omgeving wordt in het oor gecreëerd (warm, vochtig, veel meststoffen) voor de groei van schimmels. Evenzo is het risico op het ontwikkelen van tumorpathologieën (zowel goedaardig als kwaadaardig) aanzienlijk verhoogd.

Risicogroep: welke honden zijn het meest vatbaar voor otodectosis

Eerlijk gezegd zijn honden veel minder vaak besmet met een oor teek dan katten. Maar er is een bepaalde risicogroep in het geval van deze huisdieren: langharige rassen. Honden met lange oren zijn zeer vatbaar voor door teken overgedragen besmetting. Bovendien bevinden dieren met een zachte en gevouwen huid (sharpei bijvoorbeeld) zich in een vergelijkbare situatie.

Maar verre van altijd en niet in alle gevallen, speelt rasrelatie een prominente rol. Een combinatie van de volgende factoren is veel belangrijker: vetheid en algemene gezondheid van het huisdier (dit geldt echter voor duizenden andere ziekten).

Hoe jonger of ouder het dier, hoe groter de kans op ziekte. Leeftijdsgebonden factoren hebben een slecht effect op de immuniteitstoestand van de hond, en daarom zullen deze laatste veel vaker ziek worden (dit geldt natuurlijk niet alleen voor otodectosis, maar ook voor veel andere pathologieën).

In eerste instantie zijn zieke huisdieren natuurlijk veel gemakkelijker om parasieten te "vangen". Een belangrijke rol speelt voedsel.Hoe beter het dieet van het huisdier is geselecteerd en uitgebalanceerd, hoe minder waarschijnlijk het is dat hij ziek wordt door otodectosis.

Tekenen van oormijt bij honden

Over het algemeen is alles hier eenvoudig. Alle tekenen van een teek bij honden zijn vergelijkbaar met die voor andere ziekten van de gehoororganen: de hond begint aan zijn oren te krabben.

In het begin is het niet sterk, maar na verloop van tijd wordt jeuk steeds ernstiger. Na een paar weken (afhankelijk van immuniteit en andere factoren) "trekt" hij het dier zo veel uit dat de hond letterlijk zijn oren begint te scheuren.

Het is niet verwonderlijk dat bij zieke huisdieren de oorschelpen snel worden bedekt met talloze krassen, tranen en schaafwonden. De ontwikkeling van het ontstekingsproces verandert in veel gevallen snel in een etterende vorm.

Overvloedige ophopingen van bruin-rode afzettingen. Dit zijn tekenmijten. Dienovereenkomstig, hoe meer deze "sedimentaire rots" is, hoe intenser de infectie.

In deze gevallen begint de hond extreem onaangenaam te ruiken. Bovendien, met lopende otodectosis, schudt de hond constant zijn hoofd en oren, waardoor druppeltjes van stinkende exsudaat zich in alle richtingen verspreiden.

Methoden voor de behandeling van otodectosis in klinische en thuisinstellingen

Ten eerste merken we op dat de methoden voor het behandelen van honden voor mijten kunnen worden verdeeld in twee grote groepen: "thuis" en klinisch. Ik zou willen zeggen dat het geen goed idee is om uw huisdier te behandelen volgens de "recepten" die zijn afgeleid op het eerste forum dat opkwam.

Als u de therapeutische basisprincipes niet kent, kan de hond sneller worden geschaad dan bijdragen aan een echte verbetering van zijn toestand.

Medicamenteuze behandeling

In de regel veroorzaakt de medicamenteuze behandeling van een teek geen bijzondere problemen. Op voorwaarde natuurlijk dat de zaak nog steeds niet te verwaarloosd wordt.

Hier zijn voldoende voorbereidingen voor: de meest voorkomende Bars-druppels die in elke dierenarts zijn. Otovedin. Tsipam. Aurican en andere druppelformuleringen die zijn ontworpen om rechtstreeks op de gehoorgangen te worden aangebracht.

Folk remedies

Benadruk onmiddellijk dat het gebruik van folkremedies bij de behandeling van otodectosis alleen mogelijk is als de ziekte mild is. Wanneer pus uit de oren van een huisdier druppelt, is het gebruik van "kompressen" gewoon tijdverspilling.

Experts adviseren om hun toevlucht te nemen tot de volgende methoden: Kamferolie heeft zichzelf bewezen, die wordt gebruikt om hondenoren tot drie keer per dag schoon te maken. Kamfertekens hebben een grote hekel aan het dier, zodat het in de vroege stadia van de infectie heel goed mogelijk is om het dier te genezen.

We raden ten zeerste aan om de oren van een ziek huisdier ten minste twee keer per dag te desinfecteren met een oplossing van 3% waterstofperoxide. Peroxide zelf is praktisch niet schadelijk voor teken, maar dit ongecompliceerde hulpmiddel voorkomt de ontwikkeling van ontstekingsprocessen.

Het heeft een licht bruinerend effect en voorkomt ook de ontwikkeling van ontstekingsreacties in de gehoorgangen van het dier. Voor de behandeling van otodectosis wordt geadviseerd knoflook te gebruiken, maar we raden af ​​om deze remedie te gebruiken.

Het feit is dat knoflook veel dodelijke stoffen voor honden bevat. Bovendien kan zo'n "krachtig" middel eenvoudig de gevoelige huid langs de binnenkant van de gehoorgang verbranden. Maar als er geen andere opties zijn, kunt u deze gebruiken.

Het is noodzakelijk om de kleinste teentje knoflook in een kleine en volledig homogene slurry te malen. Het wordt gemengd met een stapel steriele plantaardige olie en stond er vervolgens een dag op.De resulterende samenstelling wordt niet meer dan één druppel per dag in de oren van de hond gebracht. Je kunt ook etherische oliën gebruiken, waaronder pepermunt, eucalyptus, sinaasappel.

Nogmaals, we waarschuwen dat alle door ons beschreven middelen voor 'volksgeneeskunde' alleen effectief zijn in de beginfase van de ziekte. Als u ze te overvloedig gebruikt, kunt u bovendien gemakkelijk de huid in de gehoorgangen van de hond verbranden.

Hoe de oren van je hond schoon te maken voordat je medicijnen gebruikt

En nu moet je praten over hoe je de oren van een hond goed kunt reinigen voordat je vaste activa gebruikt. Dit is niets ingewikkelds, maar je moet altijd voorzichtig en voorzichtig zijn: om de oren schoon te maken, moet je uitsluitend steriele wattenstaafjes gebruiken.

Bij het reinigen van de oren van de korsten en "puin" van tekenmijten, kan geen kracht worden gebruikt. Simpel gezegd, alle korsten en andere stukken moeten heel voorzichtig en geleidelijk worden gescheiden.

We raden ten zeerste af korsten weg te scheuren, omdat dit zeker zal leiden tot de ontwikkeling van het ontstekingsproces. Om dit te voorkomen, moet u ze eerst zacht maken met steriele plantaardige olie of waterstofperoxide.

Preventie van infectie van de hond met een oor teek

Als zodanig is er geen specifieke profylaxe. Simpel gezegd, er zijn geen vaccins voor otodectosis. Daarom is de enige betrouwbare manier om de ziekte te voorkomen, het huisdier te isoleren van contact met andere dieren (vooral daklozen).

Bovendien is het handig om de oren van uw huisdier ten minste om de twee weken te onderzoeken. Bovendien kunt u eenmaal per kwartaal de oorkanalen van de hond reinigen met een van de bovenstaande soorten druppels.

Hoe een oorteken bij een hond te herkennen en te genezen

De strijd tegen oormijten bij honden is eindeloos. Weken lang martel je het dier, behandel je de oren met zalven en druppels, en gaat er zelfs geen maand voorbij, wanneer de kruimelige zwarte coating en korsten weer verschijnen. In het artikel zal ik je vertellen hoe je de eerste symptomen van de ziekte kunt identificeren, genezen en herinfectie kunt voorkomen.

Hoe te herkennen

Onervaren hondenbezitters denken dat een oormijt qua grootte vergelijkbaar is met een gewone, ixodische teek. Maar deze parasiet is alleen zichtbaar onder een vergrootglas of microscoop. Een laesie wordt herkend door externe tekenen: zwarte plaque en schurft.

Parasiteert Otodectes cynotis uitsluitend in het binnenoppervlak van de schelp en op de huid van het buitenoor. Op andere delen van het lichaam wortelt de teek niet. Daarom is Otodectes cynotis de eerste verdachte voor problemen met de oren van de hond.

Het insect met het blote oog zien werkt echter niet. Thuis wordt het schrapen genomen met een wattenstaafje en onderzocht onder een vergrootglas. Witachtige, doorschijnende zandkorrels die langs zwarte massa bewegen zijn parasieten. Dit is hoe het oorteken eruit ziet.

symptomen

De mijten nestelen zich in de oren en knagen er doorheen en doorboren de huid. Dus insecten krijgen het bloed en de lymfe die ze nodig hebben. Tegelijkertijd leggen ze eieren in de wonden. De getroffen gebieden worden ontstoken, jeuken, bedekt met een zwarte coating - een mengsel van zwavel met de afvalproducten van de parasieten.

De eerste 2 weken van otodectosis zijn moeilijk te bepalen. Alleen ervaren eigenaren merken dat het huisdier van tijd tot tijd aan zijn oren krabt en onaangenaam schudt. Maar vanaf de 15e dag worden de symptomen erger.

hond:

• tranen uit elkaar met klauwen;
• nerveus, bezorgd tijdens rust, wandelen, eten;
• wrijft oren op het oppervlak;
• voortdurend zijn hoofd schuddend - op dit moment vliegen zwarte vlokken soms uit zijn oren;
• drukt één oor tegen de vloer.

Een ander symptoom is 'scheefheid'. Het huisdier kantelt zijn hoofd en houdt het urenlang in deze positie.
Bij onderzoek van de aangetaste oren zijn zichtbaar:

1. viskeuze clusters van zwart, bruin of grijs;
2. slechte geur;
3. korstwonden en kammen.

De afvalproducten van Otodectes cynotis zijn vergelijkbaar met vuil. Een bewezen manier om ze te onderscheiden is door je oren schoon te maken en een paar dagen te kijken. Als na 2-3 dagen de schalen opnieuw bedekt zijn met een viskeus, zwart geheim - ze worden aangetast door otodectosis.

Infectiepaden

Otodectosis leeft niet lang in de externe omgeving - maximaal 3 weken bij een temperatuur van + 10-20 ° C. Als de thermometerwaarden onder -5 ° C komen, gaat het insect 3-5 uur mee.

Maar de kans om Otodectes cynotis op te lopen is groot. Otodectosis wordt overgedragen door contact en binnenlandse middelen:

• bij interactie met een getroffen dier;
• door verzorgingsitems - banken, kammen, kommen;
• van kleding en schoenen, als de eigenaar een ander ziek huisdier aaide;
• van moeder tot puppy's.

Honden hebben meer kans op oorschurft in het vroege voorjaar en de late herfst. Maar je kunt besmet raken in de winter of zomer. omdat de parasiet leeft op het lichaam van huisdieren, zijn activiteit is niet afhankelijk van klimatologische omstandigheden. Welke dieren lopen risico Alle honden worden ziek met otodectosis. Maar vaker parasiteren oormijten puppy's en junioren gedurende 1,5-6 maanden.

Hoger risico op infectie bij rassen met lange oren - teckels, beagles, bassethonden, spaniels. Gesloten kanaal, lang haar leiden tot de ophoping van afscheidingen, vuil, creëren een ideale omgeving voor parasieten.

Vaker worden oormijten opgepikt door jachthonden - ze worden besmet door wilde dieren. Otodectosis wordt gevonden in andere huisdieren. Daarom, als katten en fretten in hetzelfde huis wonen als een zieke hond, zijn ze geïsoleerd.

Wat is gevaarlijk

De grootte van Otodectes cynotis is misleidend. In ernstige gevallen leidt een kleine parasiet tot de dood: hij knaagt aan het trommelvlies, waardoor pus het binnenoor binnendringt en van daaruit naar de membranen van de hersenen.

Maar een dergelijke complicatie is zeldzaam en alleen bij magere dieren die niet worden behandeld. Andere gevolgen zijn:

1. de hechting van een bacteriële of schimmelinfectie;
2. etterende otitis media;
3. kanaalobstructie;
4. ontsteking van het midden- of binnenoor;
5. doofheid;
6. hematoom - als het huisdier bij het kammen de bloedvaten beschadigt.

Behandelingsregime

Therapie van otodectosis wordt op 2 manieren uitgevoerd: extern. Oren worden behandeld met druppels, zalven, sprays. Injectie. Onder de huid worden medicijnen geïntroduceerd die teken doden - Ivomek, Tsidektin, Aversect-2 in een dosering van 1 ml per 5 kg gewicht.

Een oormijt is een naaste verwant van spinnen. Daarom worden er acariciden tegen gebruikt. De injectiemethode is beter: het toxine komt samen met gegeten bloed en lymfe in het lichaam van teken terecht.

Het volgende schema, gevalideerd door jaren en duizenden eigenaren:

• reinigen van het externe gehoorkanaal met een antisepticum (chloorhexidine, waterstofperoxide);
• smering van de getroffen gebieden met zalf van aversectine - tweemaal met een interval van elke 3-6 dagen;
• behandeling met acaricide oplossingen, druppels of sprays - "Stomazan", "Amitrazin", "Butox", enz.

Naast oplossingen moet een zalf of gel worden gebruikt - in een vettige omgeving leggen parasieten geen eieren. Beide oren worden behandeld, zelfs als er één is aangetast - na verloop van tijd migreren teken naar de tweede. Vlooien, wormen en teken zijn een onafscheidelijk trio. Ze dragen elkaars eieren.

Daarom krijgen honden anthelmintische tabletten en worden anti-parasitaire druppels op de schoft gedruppeld. Tegelijkertijd doen ze antiparasitaire behandeling thuis, omdat 5-20 dagen parasieten kunnen in de omgeving leven. "Butox" of "Neostomazan" wordt in water gekweekt.

Het is raadzaam om bacteriologische kweek uit te voeren op het onderwerp van staphylococcus of streptococcus, om de oren onder de Wood-lamp te onderzoeken om schade door schimmels uit te sluiten. Als infecties samenkomen, schrijft u antibiotica of antimycotische geneesmiddelen voor.

Hoe uw oor voor te bereiden op behandeling

Elk medicijn voor een teek is niet effectief als het wordt toegepast op vuil en zwavel. Daarom wordt vóór de behandeling met acaricide de oorschelp schoongemaakt:

1. lange haren rond of in de oorschaar;
2. in een chloorhexidine-oplossing worden wattenstaafjes bevochtigd, plak en korsten verwijderd;
3. ga van de rand naar het midden;
4. je kunt niet diep in het oor gaan - er is een risico dat zwavel in het kanaal duwt en het verstopt; raden af ​​om te reinigen met sponzen, wattenstaafjes of watten - dit leidt tot de vorming van een kurk.

Eerder werd de hond op de tafel gelegd en bevestigd aan de schoft, croupe, poten. Vraag indien mogelijk een tweede persoon om te helpen. Lees een artikel over het reinigen van de oren van uw hond. Populaire medicijnen Produceer veel diergeneesmiddelen voor oormijt.

• "Neostomazan" kost 20 roebel. 1 ml van het medicijn wordt verdund in 200 ml water, de oren worden gesmeerd met een oplossing en het gebied eromheen. Na een week wordt de procedure herhaald.
• Aversectin-zalf kost 60 roebel. Smeer de gereinigde oren eens in de 3-5 dagen tot volledig herstel. Meestal heb je 2-7 manipulaties nodig.
• Gel "Amidel NEO" kost 180 roebel. Voer 0,5-2 g gel uit een spuitdispenser in. De oren zijn dubbelgevouwen en gemasseerd. 1-2 keer om de 3-5 dagen verwerkt. Herhaal indien nodig de cursus na een week. Het product bevat antibiotica en lidocaïne.
• Gel "Ivermek" kost 400 roebel. Royaal gel schone oren. Het medicijn verdooft en versnelt bovendien de wondgenezing. Na een week wordt de behandeling herhaald. In geavanceerde gevallen wordt Ivermek voorgeschreven door injectie.
• Drops "Bars" prijs van 150 roebel. Begraaf in elk oor: 3 druppels voor kleine honden, 4 voor medium, 5 voor grote. De tweede keer wordt na 5-7 dagen behandeld.
• Druppels "Amitrazin" prijs 90 roebel. Druppelen 0,5 ml (kleine honden), 1 ml (middelgrote honden) of 1,5-2 ml (grote en gigantische rassen) in de oren. Het duurt 2-6 procedures, het interval tussen hen is 5-7 dagen.
• Druppels "Decta Forte" kosten 110 roebel, druppel 3-5 druppels in elk oor, masseer aan de basis. 2-3 keer verwerkt met een interval van 3-5 dagen. Naast destructief voor mijten, bevat amitrase levomycetine (een breedspectrumantibioticum), propolis (verlicht ontstekingen, geneest), lidocaïne (verdooft).
• Drops "Tsipam" prijs 200 roebel. Bevochtig het wattenstaafje in Tsipama en veeg de oren af. Na indruppelen 3-6 druppels, afhankelijk van het gewicht van het dier.
• Spray "Acaromectin" prijs van 150 roebel, overvloedig irrigeren de gootsteen. Proces 1-2 keer, de tweede procedure wordt na 8-10 dagen uitgevoerd.
• Decor-2 prijs van 70 roebel. De huid is vooraf gesmeerd met plantaardige olie, omdat het medicijn brandt. Vervolgens wordt een medicijn met een spons aangebracht. Neem een ​​week pauze en herhaal de manipulatie. Niet gebruiken voor perforatie van het trommelvlies.

Elk medicijn kan niet worden gebruikt voor infecties, uitputting, zwangerschap, en puppy's tot 1-2 maanden.

Preventieve maatregelen

Het is onmogelijk om de hond te beschermen tegen infectie met oormijt. Maar het risico kan worden geminimaliseerd. Om dit te doen:

1. om de 2-3 dagen onderzoeken ze de oren;
2. let op de consistentie van plaque;
3. observeer het gedrag van het huisdier: alert bij krabben, angst, zijn hoofd schudden;
4. om de 4 weken behandelen ze de hond tegen bloedzuigende parasieten, om de 3 maanden tegen wormen; Neem geen contact op met zwerfhonden en huisdieren waarvan ze de gezondheid niet zeker weten;
   smeer de oren om de 1-2 maanden met acaricide middelen ter preventie.

De beste antiparasitaire kragen zijn:

• "Preventik" - beschermt tot 16 weken, waterdicht, bevat vetzuren om de conditie van de huid en vacht te verbeteren, prijs - 650 roebel;
• "Preventeff" - werkt 4 maanden, veroorzaakt geen allergieën, kosten - 450 roebel.

De oren van honden worden regelmatig aangetast door teken. Elke eigenaar zal ze minstens één keer per jaar tegenkomen. Daarom moet elke hondeneigenaar het behandelingsregime en de namen van acaricide middelen kennen.

Hoe een oorteken thuis bij een hond te behandelen

Nadat u tekenen van een oorstreek bij honden hebt gevonden, moet u een uitgebreide behandelingsmethode kiezen. Het is belangrijk om te begrijpen dat de hond sneller zal herstellen als u medicatie combineert met folkremedies.

Hoe ziet een ooraanval eruit bij honden?

Wanneer een hond besmet raakt met een oor teek, is het visueel moeilijk om de parasiet te detecteren. Symptomen geven duidelijk de infectie aan, waarvan de hond onrustig en prikkelbaar wordt. Om de diagnose te bevestigen, kunt u proberen oortekens te vinden of naar een dierenkliniek te gaan.

Wanneer hij contact opneemt met een dierenkliniek, neemt de arts een paar stukjes oorsmeer en onderzoekt deze onder een microscoop. Als parasieten worden gevonden, krijgt de hond een behandeling voorgeschreven. Thuis is dit proces een beetje ingewikkelder, maar in het stadium van infectie, toen de eerste symptomen verschenen, is de methode behoorlijk effectief.

Als je wilt weten hoe een oortik eruit ziet bij honden, heb je het volgende nodig:

1. Mooie, heldere lamp en vergrootglas.
2. Een vel zwart papier.
3. Een paar wattenstaafjes.

Voor onderzoek van oorsmeer moet u verschillende monsters uit verschillende oren nemen. Gebruik een wattenstaafje maar één keer! Als je niet genoeg zwavel kunt krijgen, gebruik dan een nieuwe toverstok.

Houd de grijze stok voorzichtig over een vel zwart papier en tik met uw vinger op de plastic buis. Onder fel licht, met behulp van een vergrootglas, kunt u witte korrels vinden die enigszins op griesmeel lijken - dit zijn oormijten.

De oormijtschelp bevat een kleine hoeveelheid chitine, dus het is bijna transparant. Let op! Je ziet gegarandeerd teken als korrels op zwart papier bewegen.

Wat is een parasiet gevaarlijk?

Oormijten zijn erg gevaarlijk, maar tegelijkertijd kwetsbaar. Parasieten leven en broeden in de oorschelpen, omdat ze afhankelijk zijn van vocht en omgevingstemperatuur. De mogelijke gevolgen van een infectie met een oormijt en de afwezigheid van behandeling zijn talrijk.

De meest voorkomende daarvan zijn:

• Bilaterale, etterende, chronische otitis media.
• Perforatie van het trommelvlies.
• Verworven doofheid.
• Neurologische aandoeningen geassocieerd met schade aan de oorzenuw.
• Zwelling en ontsteking van de slijmvliezen van de ogen en ademhalingsorganen.
• De vorming van etterende, pijnlijke wonden en korsten in de oren.

Het is belangrijk om te begrijpen dat in het beginstadium van de infectie de oor teek erg ongemakkelijk is, maar het is gemakkelijk te verwijderen. Hoe meer verwaarloosd het infectiestadium, hoe langer de behandeling en revalidatie zullen duren.

Risicogroep voor oormijtinfectie

Er is een zogenaamde risicogroep voor oor tekeninfecties en andere oorinfecties. De risicogroep omvat alle honden met:

1. Oren verlaagd naar het hoofd.
2. Korte of verkeerd bijgesneden oren.
3. Voorgevoel voor oorziekten.
4. Verkeerde eetgewoonten.

Oormijten kunnen een absoluut gezonde hond raken, maar de snelheid van parasietontwikkeling is afhankelijk van verschillende factoren. Hoe heter en natter de omgeving, hoe sneller de parasieten hun eieren leggen en de larven vervellen.

Een extra stimulans voor de ontwikkeling van een kolonie parasieten veroorzaakt een bacteriële infectie, die jarenlang geen duidelijke symptomen kan geven.De ontwikkeling van alle bovengenoemde factoren draagt ​​bij aan: Hoog koolhydraatgehalte in het dieet.

Het stoppen van de oren wordt geleidelijk een onaanvaardbare maatregel, maar in sommige landen wordt het op grote schaal toegepast en niet veroordeeld. Omdat honden met hun oren tot aan hun hoofd meer kans hebben om otitis media te ontwikkelen, wordt oorbeheersing als een preventieve maatregel beschouwd.

Remember! Met een onjuiste stop van de oren zijn de schelpen weerloos tegen externe factoren, wat nog schadelijker is dan gesloten oren. Als de oren van uw huisdier tot het hoofd zijn gericht, moeten ze nauwlettend worden gecontroleerd op netheid en gezondheid.

Regelmatige preventieve reiniging en onderzoeken voorkomen de ontwikkeling van ziekten of detecteren ze in een vroeg stadium. Als uw hond onjuist bijgesneden oren heeft, is het in het koude seizoen beter om uw huisdier in een sjaal te laten lopen. Reiniging moet vaker worden uitgevoerd en bij regenachtig weer is het beter om preventieve druppels te gebruiken.

Tekenen van oormijt bij honden

Neem het als een feit dat het niet mogelijk is om een ​​hond tegen een oor teek te beschermen. Zelfs met een reguliere behandeling, als uw huisdier in direct contact komt met de oorknopdrager, is het waarschijnlijker dat het wordt geïnfecteerd.

Vroege tekenen van oorsmeer bij honden zijn thuis te vinden. Meestal ontwikkelen symptomen zich volgens het volgende scenario:

• De hond wordt rusteloos, schudt vaak zijn hoofd, slaapt slecht.
• Het huisdier krabt aan de oren en de achterkant van het hoofd, waardoor krassen en wonden verschijnen.
• Auricles worden vochtig, rood, zwellen.
• Oorwax krijgt een fel oranje of donkerbruine tint.
• Een bruine, plasticine-achtige massa verschijnt in de oren - een mengsel van oorsmeer, gestold bloed en mijtafvalproducten.
• Harde korsten verschijnen in de oren, de hond zeurt wanneer hij aan de oren krabt. Er is een toename van de basislichaamstemperatuur, waarna zich etterende otitis media ontwikkelt.

Belangrijk! Onmiddellijk na de detectie van parasieten en tot volledig herstel, is het beter om de Elizabethaanse kraag te gebruiken. In het stadium van infectie komen parasieten slechts één oorschelp binnen. Wanneer de hond echter jeukt, blijft zwavel van het geïnfecteerde oor op zijn klauwen en wordt het een bron van infectie voor de gezonde persoon.

Methoden voor het thuis behandelen van een oor teek bij een hond

Nadat een infectie is gevonden, is het noodzakelijk om een ​​behandelingsmethode te kiezen. Oormijtbehandeling kan worden gedaan onder toezicht van een dierenarts of thuis als u ervaring hebt met oorverwerking.

Als u niet zeker bent van de vastgestelde diagnose of bang bent om zelf medicijnen te gebruiken, raadpleeg dan een dierenarts.

Medicamenteuze behandeling

Behandeling met geneesmiddelen omvat het gebruik van geneesmiddelen die actieve stoffen bevatten met de volgende effecten: Acaricide - gericht op het elimineren van teken en het doorbreken van hun levenscyclus.

Dat wil zeggen dat het medicijn niet alleen volwassenen moet doden, maar ook het afstoten van larven moet voorkomen. Meestal stopt de werkzame stof de productie van chitine - de stof waaruit de schil van de mijt vormt.

Antimicrobial. Antibacteriële. Antihistaminicum. Decongestivum.Bijna alle diergeneesmiddelen tegen oormijt bevatten verschillende werkzame stoffen die het therapeutische effect aanvullen.

Onder de veel voorkomende medicijnen, kan men onderscheiden: Amit Forte of een analoog van Dect-actieve stoffen: amitraz, chlooramfenicol en chlooramfenicol. Bars - de werkzame stof diazinon. Acaromectin spray - de werkzame stof ivermectin.

Otodectin injectie-oplossing - de werkzame stof ivermectine. Ordermil zalf - actieve ingrediënten: permitrin, nystatine, lidocaïne, neomycinesulfaat, triamcinolonacetonide.

Allereerst geeft ivermectine een verhoogde belasting van de lever, dus het is gecontra-indiceerd bij dieren met een onbekende geschiedenis of leverfalen. Alle medicijnen voor de behandeling van oormijt worden strikt volgens de instructies gebruikt!

Meestal is het medicijn 2-3 keer per dag geïndiceerd voor gebruik, na een grondige reiniging van de oren. Naast druppels of een medicijn in een andere vorm, heeft u voor de behandeling van een teek een antibacterieel tonicum nodig dat de oorschelp voorbewerkt.

Folk remedies

Ondanks de behandeling zal de hond de eerste dagen erg bezorgd zijn over jeuk. Aangezien medicijnen niet meer dan 2-3 keer per dag worden gebruikt, kunt u tussendoor folkremedies gebruiken.

Groene thee helpt zwelling te verminderen, jeuk en roodheid van de oorschelpen te verminderen. Warme groene thee wordt op een katoenen spons aangebracht, waarna de oorschelp wordt afgeveegd.

Als de hond erg pijnlijk is, kan groene thee 2-3 druppels in de oren worden gebracht. Amandelolie heeft een uitgesproken antiseptisch effect, bovendien vermindert het irritatie en zwelling. De olie wordt aangebracht op een schone huid, waarna de oren moeten worden gemasseerd.

Amandelolie helpt de vorming van stijve korsten te stoppen en maakt oorreiniging gemakkelijker.

De oplossing helpt de oorschelpen te desinfecteren en de ontwikkeling van otitis media te voorkomen. Oormijten ademen, net als alle spinachtigen, het lichaam in, daarom zijn vette crèmes effectief bij het beheersen ervan.

Na het reinigen wordt de oorschelp royaal behandeld met een vettige crème zonder toevoegingen, waarna de oren moeten worden gesloten en gemasseerd. De crème vormt een film waardoor zuurstof niet doordringt, en dit effect is schadelijk voor volwassenen.

Belangrijk! Een vettige film die geen zuurstof doorlaat, geeft een impuls aan de ontwikkeling van anaërobe bacteriën, daarom moet het gebruik van de crème met voorzichtigheid worden benaderd bij ontsteking van een onduidelijke etiologie.

Hoe de oren van je hond schoon te maken

Laten we uitzoeken hoe we de oren van de hond goed kunnen reinigen, omdat deze procedure vaak moet worden uitgevoerd. Volgens het standaardschema worden oren als volgt gereinigd: de aanbevolen hoeveelheid van een speciaal antibacterieel tonicum, dat bij een dierenarts kan worden gekocht, wordt in de oorschelp gegoten.

De oorschelp sluit en wordt gedurende 10-20 seconden gemasseerd. De hond schudt zijn hoofd, waardoor het grootste deel van de plaque wegvliegt. De resterende zacht geworden oorlaag wordt verwijderd met een schone katoenen spons.

In dit stadium is het belangrijk om parasieten niet van het ene oor naar het andere te “slepen”, daarom kunnen alle verbruiksartikelen (sponzen, wattenstaafjes, gaasjes, handschoenen) slechts eenmaal worden gebruikt. Plak verwijderd van het oor en gebruikte benodigdheden moeten op een andere manier worden verbrand of weggegooid.

In geval van een infectie met een teek, wordt de bovenstaande procedure aangevuld met het gebruik van:

1. Chloorhexidine of oliën - als zich harde korsten vormen in de oorschelpen.
2. Antihistaminica - als de hond last heeft van jeuk, zwelling van de oorschelpen of slijmvliezen.
3. Schimmeldodende zalven of medicijnen die een antibioticum bevatten - als er een risico is op bacteriële schade.

Na het begin van de therapie moeten de symptomen 2-3 dagen verdwijnen. Als er geen zichtbare verbeteringen zijn, is de kans groot dat de diagnose onjuist is gesteld of dat een verkeerde behandeling is geselecteerd. Als de situatie verslechtert of er aanvullende symptomen optreden, stop dan onmiddellijk met de behandeling en raadpleeg uw dierenarts.

Preventie van een oor teek bij honden

Preventie van oormijtinfectie is een essentieel aspect van de verzorging van huisdieren. Als profylaxe worden complexe preparaten tegen huidparasieten gebruikt: druppels, sprays, tabletten of injecties.

De meest voorkomende middelen voor preventie zijn druppels die worden aangebracht op de schoft van een hond met een frequentie van 1-3 maanden, afhankelijk van de werkzame stoffen.